Ik raak ingeburgerd.

Ik begin al aardig op een Vietnamees te lijken. De laatste paar dagen zakte de temperatuur tot een dieptepunt van wel 19 graden. En dat vind ik maar verhipte koud. Toen ik in Hue aankwam, was het ook niet veel warmer, maar toen had ik Nederland nog in de botten zitten. Na een paar dagen begon het lekker warm te worden en drie dagen geleden was het zelfs heet met 33, 34 graden. Toen het de volgende dag nog maar 25 was, vond ik dat al koud en het zakte na wat regen dus nog verder. De lange broek weer te voorschijn, trui aan, sjaal om en klagen met de Vietnamezen over het koude weer. De winter duurt dit jaar lang. Dit weer is niet abnormaal in december en januari en daar houd ik met mijn planning ook rekening mee, maar maart hoort toch echt wel beter te zijn. Dat ik het koud vind is niet slechts inbeelding, ik ben daadwerkelijk verkouden geworden. Het moet niet te lang duren, mijn koffer zit vol met zomerkleding. Mijn winteruitrusting is beperkt tot wat ik nu aan heb en wat momenteel in de was zit. Maar dit zal wel meevallen, de weersverwachting is al weer heel optimistisch. De voorspelling voor morgen is al weer boven de 30 en later in de week zelfs al 35 graden. Op dat laatste zit ik trouwens ook niet te wachten. Dan kan ik weer met de Vietnamezen klagen over het weer. Dat doen ze hier met een evengroot enthousiasme als Nederlanders.
Als ik vertel dat het in Nederland rond het vriespunt is dan lijkt ze dat wel heel erg koud, maar ze kunnen zich er maar slecht een voorstelling van maken. Als 15 graden zo ongeveer het koudste is wat je ooit hebt meegemaakt, is dat ook wel wat moeilijk. Ze hebben wel een heel romantische voorstelling van sneeuw, ze kennen natuurlijk enkel die mooie plaatjes en hebben nog nooit op de fiets moeten manouvreren tussen opgevroren spekgladde dooiresten. Net als wij denken dat het toch heerlijk is om te leven in een tropisch land. Dat is ook alleen maar leuk als je lui onder een palmboom kunt zitten en niet hoeft te werken.
Als een van de eerste dingen hier heb ik weer een nieuwe fiets gekocht. In de eerste winkel, waar ik al eens eerder een fiets had gekocht, leek ik een goede deal te hebben. Een nette fiets voor 2,3 miljoen dong (ruim 90 euro). De fiets werd al voor mij klaar gemaakt en ik had het geld ook al gegeven. Het ging echter mis, toen ik om een rekening vroeg. Die moest blijkbaar iemand anders maken en die had kennelijk de zaken wat beter op een rijtje. Oeps, sorry we hebben ons vergist, de fiets kost 3 miljoen. Dat vond ik toch wel iets te zout, ik vond het wel een aardige fiets, maar ik had al een compromis gesloten over de kleur die mij niet echt aanstond, dus 3 miljoen had ik er niet voor over. Ik dacht eerst nog dat ze probeerden van de 2,3 wellicht nog 2,5 te kunnen maken, maar uit zichzelf gaven ze mij het geld al weer terug, het was kennelijk een echte vergissing. En ze waren te geneneerd, om zelfs maar te proberen mij een andere fiets te verkopen. Had een duur foutje kunnen zijn.
Op naar de buurman, er zitten vier fietsenwinkels op een stukje van vijftig meter straat. Als je hier wat wilt kopen, moet je enkel weten welke straat, daar zitten alle concurrenten bij elkaar. Bij de derde winkel was het raak. Een fiets die mij meer aanstond dan diegene die ik al bijna had gekocht en dat voor slechts 2,2 miljoen. Zelfs nog voorzien van verlichting, weliswaar enkel voor, achter een reflector, maar verlichting op een fiets is hier wel het toppunt van luxe. Ik kreeg er, zonder te vragen, ook nog gratis een kabelslot bij, terwijl de fiets is voorzien van een slot (fietsendiefstal komt hier tegenwoordig ook voor). Een goede deal dus. Wel had ik mij iets verkeken. Deze fiets is duidelijk hoger dan de fietsen die ik eerder heb gehad. Ik dacht dus dat dit beter zou passen, maar de afstand zadel - trappers is zelfs met de langere zadelpin die ik heb laten monteren te klein voor mij. Ik zit wel lekker hoog en toren uit boven alle Vietnamezen op hun scooters. Naast de zadelpin heb ik met een achterlicht, kilometertellertje, ding-dong-bel en zelfs een toeter (alles meegebracht uit Nederland) de fiets gepimpt. Lijk ik ook al weer Vietnamees, lekker veel lawaai maken.