Meer welvaart besteedt aan koffie.

Nog even doorborduren op het vorige verslag. Het is zeker niet allemaal armoe troef hier. Het merendeel heeft het tegenwoordig redelijk goed. In vergelijk met Nederland bezitten ze wel minder. Een woning is hier meestal veel eenvoudiger, de auto is een scooter en er staat niet elke dag vlees op tafel, maar in het dagelijks levensonderhoud kan worden voorzien. Als ze zich al wel wat meer kunnen veroorloven, zijn ze daar vaak nog te zuinig voor.
Vrienden van mij hebben zich net een nieuwe scooter aangeschaft, een hele mooie Honda van 3.500 euro. En vast niet op afbetaling. Lenen doen ze over het algemeen slechts in noodgevallen bij de familie.
Dit was voor het eerst dat een nieuwe werd gekocht. De vorige was een tweedehandsje van Chinese makelij. Zij hebben zo'n tien jaar een eigen restaurant en nu kan het er vanaf. En ze zijn er heel blij mee en best wel trots. Moet je eens een Nederlander voorstellen, na tien jaar buffelen en zuinig leven kun je een nieuwe scooter kopen.
Maar ook Vietnam wordt moderner. Of dit altijd een zegen is, waag ik wat te betwijfelen. Grote telefoonwinkels bieden nu ook al koop op afbetaling aan. Ook hier heeft iedereen een mobiel en zeker de jongeren kunnen echt niet meer zonder smartphone. Of deze dan op afbetaling zijn gekocht, weet ik niet. Veelal hebben ze niet al te dure telefoons en als ze wel een echte Apple hebben, ook hier het summum, dan heb ik meestal ook wel het vermoeden, dat ze uberhaubt niet onbemiddeld zijn. Een serveerster van mijn stamkroeg heeft een gloednieuwe Honda, net zo duur als de bovengenoemde, en een nieuwe I-phone. De Honda gaf ze wel toe, die had moeders betaald. Die op haar beurt wel wat ondersteuning zal krijgen, van een zus die in Australie woont. Dat laatste kan ik slechts vermoeden, maar nogal wat welstand hier komt van familie in het buitenland. Ik krijg regelmatig te horen; ja die is rijk, maar die heeft dan ook familie in .... Van de telefoon trachtte ze mij nog wijs te maken, dat ze die zelf had betaald. Ik denk dat haar salaris nauwelijks de 100 euro per maand overstijgt. Ze woont ook nog bij haar moeder en dat zal wel gratis zijn. Toen ik dat tegen haar zei, werd het niet ontkent en begon ze wat te blozen.

Ik heb al wel eens verteld, dat het personeel van mijn stamkroeg af en toe na werktijd ergens wat gaat eten/drinken en mij dan ook uitnodigd. Maar nu hebben ze iets nieuws bedacht. Ik denk dat ze zelf ook wel vinden, dat na werktijd toch wel erg laat is. Zeker omdat hun eigen kroeg pas sluit als de klanten uit zich zelf ophoepelen. Normaal sluiten ze om 12 uur, maar als er om er om 5 voor 12 nog een paar klanten binnenkomen, blijven ze gewoon open. Nu spreken ze de volgende dag ergens af voor koffie. Morgenochtend weer, ik ben ook uitgenodigd. Ik weet nog niet waar wij heen gaan. Een uitnodiging voor koffie moet je hier ruim opvatten, het kan best uitmonden in een maaltijd van meerdere gangen. Recent zijn we naar een buitenplaats geweest met een soort hutjes om een meertje. Eigenlijk bedoeld om te vissen, je kon er een hengel huren. Maar ook zonder vissen een prima plaats om te ontspannen. Ik heb geen koffie gezien, wel bier om 10 uur 's ochtends, maar gelukkig ook een komplete maaltijd. De keer erop was het wel een koffietent. Net nieuw geopend, dus het eerste kwartier was selfie-time. Direct op faceboek laten zien dat jij er bent geweest. Selfie maken is hier een ware plaag.
In een aardig tempo worden hier nieuwe luxe koffiezaken geopend. En als het dan de new-place-to-be is, dan zijn ze razend druk. Een hele staf alleen al om alle scooters netjes te parkeren. Als extra service, als je met de auto komt, wordt er een groot karton op de voorruit geplaatst als deze in de zon moet staan.
Dit soort zaken zijn wel een stukje duurder, maar daarvoor krijg je wel een echt luxe inrichting en service. Echt duur is het nog niet niet. Voor 50 cent heb je een koffie. Elders kan het ook voor de helft, maar dan zit je onder een zeiltje op een plastic krukje. Er is duidelijk een toenemende groep mensen die dit kan en wil betalen. En een grote rekening maken ze ook niet, over het algemeen blijft het bij een consumptie.

Deze week ben ik op de lokale TV geweest. Ik stond te kijken bij een ao dai show. (Ao dai is de nationale dracht van Vietnam.) Wat ik er van vond. Nou erg mooi en dat is gemeend. Daarna diende ik voor de camera nog spontaan wat fototjes van de dames te maken. Ik heb het zelf niet gezien, maar van vrienden heb ik gehoord, dat het wel is uitgezonden.