De kat is weggelopen

Het is nog maar de vraag of het uitstel van mijn doorreis naar Hue verstandig is. De typhoon die dit weekeind aankwam, was al behoorlijk afgezwakt en heeft het midden van Vietnam letterlijk links laten liggen. Ook in het noorden viel het wel mee, zolang het tenminste niet jouw huis is waar een halve meter water in staat. Er is echter een volgende storm onderweg en volgens de prognose komt deze later deze week aan land. Met een beetje pech zit ik er straks middenin. Ik heb een ticket voor morgen en dat stel ik niet nog een week uit. Zojuist zag ik op een Japanse TV-zender de prognose van het stormpad en de vorige week hadden ze het ook behoorlijk goed. Dus het kan ook nog reuze meevallen.
Ook de weersverwachting voor Saigon voor de komende dagen is beroerd. Nu onweert het. Toen ik vanochtend buiten liep zat er geen dertig seconden tussen ik geloof dat ik een druppel voel en dekking zoeken.

Maar het zal allemaal wel loslopen. De vice-premier van Vietnam heeft lokale autoriteiten verzocht maatregelen te nemen en de storm preventie commissie heeft de opdracht gekregen hier op toe te zien. Zo werkt het systeem hier, Hanoi geeft de richting aan.

Dat nu het voortouw niet werd genomen door premier Dung, komt omdat hij op bezoek is in Nederland. Op de voorpagina van de eerste krant, de Engelstalige Vietnam News, die ik onder ogen kreeg, stond een foto van Dung en Rutte. De volgende dag een foto met koningin Beatrix.
Vietnam en Nederland hebben warme banden. Toen ik hier in het voorjaar was, kwam Willem Alexander op bezoek. Hij schijnt het land wel leuk te vinden. Het was voor hem al de tweede keer in vijf jaar.
Dung heeft Rutte uitgenodigd om ook eens op visite te komen en de uitnodiging is aanvaard. Als Rutte dan door bezuinigingen gedwongen toeristenklasse vliegt, zit ik op mijn volgende reis misschien wel naast hem.

Nederland is de grootste Europese investeerder in Vietnam. Premier Dung had dus ook ontmoetingen met het bedrijfsleven. Onder meer Heineken. Dung prees Heineken voor zijn succesvolle bijdragen aan sociale activiteiten in Vietnam de laatste 20 jaar. Tja, geen activiteit zonder bier, maar er zal wel wat nobelers zijn bedoeld. Tevens suggereerde Dung "dat Heineken wat meer aandacht heeft voor milieubescherming om zo zijn positie als leidende onderneming in het land te handhaven". Naar Vietnamese normen komt deze laatste opmerking behoorlijk in de buurt van ronduit bot. De recht-voor-zijn-raap-mentaliteit die in Nederland de laatste jaren is opgekomen, zul je hier niet vinden. Bij mij is nu wel het idee ontstaan, dat Heineken er een behoorlijk zooitje van maakt, maar ik heb het ook maar uit de krant en wellicht was de Engelse vertaling niet de beste. En de krant zeker niet.

De premier heeft inmiddels Nederland verlaten en is nu aangekomen in Uzbekistan. Net als Nederland een goede vriend van Vietnam. De krant waaruit ik deze wetenswaardigheden haal is net een facebook-site van de partijleiding. Nog afgezien dat deze krant in het Engels is geloof ik niet dat veel Vietnamezen dit lezen. Op de voorpagina's van hun kranten zie ik heel andere artikelen. De Bong Da (voetbal) krant wordt vast veel beter verkocht.
Inhoudelijk stelt het vaak niet veel voor. Het artikel over het bezoek aan Uzbekistan is nauwelijks anders dan dat over de visite aan Nederland. De journalist hoeft enkel wat namen te veranderen.

Door het langere verblijf in Saigon, blijf ik niet binnen mijn begroting. Dagelijks geef ik gauw ruim vijftig euro uit. Een half miljoen Dong per dag voor het hotel en eten en drinken nog eens een miljoen. Waarschijnlijk behoeft het weinig uitleg dat het leeuwendeel hiervan de drankrekening is. Natuurlijk wel in kroegjes met extra persoonlijke aandacht van de serveerster, de "Bia Om" oftewel bier met omhelzing. Zij blijft naast je zitten, helpt met drinken en het vergroten van de rekening. Ze geeft je daarbij dan de duidelijke indruk dat je de liefste, aardigste en knapste klant in jaren bent. Door wat afwisseling te houden in kroegjes waar ik heen ga, vind ik dagelijks een nieuwe liefde voor het leven, soms zelfs twee op een avond.
In Nederland was ik de laatste tijd zo goed als gestopt met roken, maar nu heb ik het wel vreselijk moeilijk. Met al die mooie vrouwen naast mij, weet ik geen raad meer met mijn handen. Dan komt er ook nog telkens een sigarettenverkoopster langs. Die kan minstens zo smachtend kijken als de serveersters en heeft als extra argument dat ze vandaag nog niets heeft verkocht, een geslagen hond kan niet zieliger kijken.
Dat wordt volgende week in Hue dubbel en dwars afkicken.
Er zijn ook genoeg "normale" westerse stijl kroegen, maar een biertje is daar eerder duurder dan goedkoper. Echter aangezien er dan geen personeel meedrinkt is de rekening toch beduidend lager. Echt goedkoop zijn de kroegjes op de stoep, zonder enige luxe op een veel te klein krukje. Heel Vietnamees dat wel, maar hier in de straat toch meer een toeristenattractie.

In de ochtend neem ik als ontbijt een traditionele Vietnamese bamisoep, pho. Nota bene een Italiaans restaurant, nog nooit een Italiaan daar gezien, serveert een erg goede. Zoals het hoort met diverse extra's apart geserveerd. Sla, een paar soorten muntbladeren, citroen, chilipeper en de juiste sausen. Aangezien ik het onderhand weet, ben ik bij hun erg voorzichtig met de pepers. Twee kleine schijfjes, waar ik dan wel eerst de pitjes heb uitgehaald, doe ik in de soep. Halverwege haal ik ze er nog uit ook. Op dat moment branden mijn lippen al. Als de soep op is, staan mijn voorhoofd en nek in brand. Als dit na twintig minuten wat is weggeëbd, beginnen mijn vingertoppen te tintelen en dat duurt dan nog een paar uur. Ik ben behoorlijk pittig eten gewend, maar een hele pot sambal haalt het hier niet bij. Meestal wordt de toerist hier ook niet echt pittig eten voorgeschoteld. Maar misschien komt het wel, omdat ik wil showen en het in (slecht) Vietnamees bestel. Het kan nauwelijks gezond zijn. De volgende keer toch maar de toeristen-chilisaus nemen.

De serveerster in het restaurant draagt een T-shirt met de volgende "Nederlandse" tekst. Letterlijk staat er; JoJo, vermist, zwarte katew, jaawour 5 kort harw. Waarschijnlijk overgeschreven van een foto en vielen de kleine letters wat moeilijk te ontcijferen. Ik stel mij voor, dat als je in Nederland een shirt koopt met Chinese karakters, er ook dergelijke onzin staat.