Nha Trang

Het nieuwe jaar is nu ook hier ingegaan. 26 januari was het Tet en is het jaar van de os begonnen. Oudejaarsavond is ongeveer net als bij ons, liefst met zijn allen naar de familie. Om 12 uur vuurwerk. Tot mijn verrassing is hier zelf vuurwerk afsteken verboden. Wel een groot vuurwerk aan de rivier.
De dagen (2 tot een hele week) daarna zijn een heleboel winkels en restaurants gesloten. Iedereen moet de familie langs om nieuwjaar te wensen. Er staat dan vaak een grote trommel met snoepgoed op tafel. Veel smaken, niet te zoete kleffe snoepjes. Best goed eetbaar. Natuurlijk ook watermeloenpitten. En gemberkoekjes, maar dan op zijn Vietnamees, super pittig.

Je ziet nu in Vietnam steeds meer supermarkten opduiken. Het is daar dan soms nog goedkoper dan de straathandel en de zekerheid dat het vers is, is een stuk groter. Bij kraampjes valt het altijd aan te bevelen om de houdbaarheidsdatum te controleren.
Je kunt hier ook wel zaken krijgen als bijvoorbeeld Mars, Pringels, etc. Maar dat is dan bijna net zo duur als in Nederland. Dat zijn dus echte luxe artkelen.
Voor een cadeautje heb ik speelgoed gekocht, echte Hot-wheels. Ook ongeveer even duur als in Nederland. Om het in perspectief te plaatsen, een doos met een baan en paar autoottjes kost 15 euro. Een maandloon in HCM ligt tussen de 50 en 100 euro. In de rest van het land vaak nog een stuk lager. Een goede winkel waar je dit speelgoed kunt kopen vindt je ook enkel maar in HCM. Verder kun je overal wel speelgoed kopen, maar dat is in de categorie van wat je bij ons bij euroland koopt. Als je dat een kind geeft duurt het een kwartier tot het kapot is.

Ik heb een bezoek gebracht aan het weeshuis. Het door velen van jullie gedoneerde geld is nu aan hun overgemaakt. Een verslag waaraan het wordt besteed volgt nog. Alvast de dank van het weeshuis en ook ik wil jullie bedanken voor de bijzonder gulle giften. In totaal hebben jullie 3.000 euro geschonken.

Deze week heb ik een drakendans gezien. Voor bijzondere gelegenheden kun je hier een groep jongelui huren. Ze komen dan met met veel tromgeroffel in een vrachtautoottje voorrijden. Daar komen dan een paar draken af, die een hele voorstelling voor je huis of bedrijf geven. Dit om dan veel geluk te krijgen in je nieuwe woning, of bijvoorbeeld als je gaat trouwen.

Hier kun je al Vietnamese zenders in HD-TV ontvangen, weliswaar nog bij niemand gezien, maar het moet kunnen. Er zijn trouwens tegenwoordig een heleboel Vietnamese TV-zenders. Ook kun je hier veel buitenlandse zenders ontvangen.

Ik spreek nu anderhalf woordje Vietnamees. Dit met wisselend succes. Een pannekoek met jam besteld. Kreeg ik een toast met jam. Toch vond ik het best al wel een prestatie van mij zelf. Het woord voor jam lijkt erg veel op dat voor inktvis en dat ging dus goed. En voor pannekoek gebruiken ze hier het woord voor brood, dus al met al een redelijke geslaagde poging. Nu er toch nog eens achter zien te komen wat de fijne nuance is tussen pannekoek en brood.

Van Hue weer naar HCM gevlogen, om vandaar dan weer naar het noorden te gaan. Toen ik op het vliegveld aankwam heb ik eerst een hele strijd moeten leveren met de taxichauffeurs. Vanwege Tet werd de kans aangegrepen om wat extra te verdienen. Erg druk en minder taxi's. Normaal kost een taxi 7 US dollar. Nu was de vraagprijs 30, uiteindelijk afgedongen tot 9. Ik moest wel eerst met de koffer aan de wandel gaan. Ik kneep hem toen best wel een beetje, want lopend zou het wel een heel eind zijn.

Momenteel ben ik in Nha Trang. Dat is een hele mooie badplaats. Het strand ligt direct aan de boulevard. Het weer is erg zonnig, dus dat betekent erg vroeg op staan om aan het water te genieten. Overdag is het mij veel te heet. s'avonds is het hier heel aangenaam, door een fris briesje uit zee is het hier niet zo benauwd als in HCM.

Ik ben hier aangekomen met een slaapbus. Ik had die bussen al eens gezien en dat ziet er goed uit. Nieuwe bussen met zo'n dertig slaapplaatsen. De bus vertrekt uit HCM om 9 uur s'avonds en dan ben je de volgende ochtend om half 6 in Nha Trang (450 kilometer). Dat leek mij een heel goed idee, maar dat viel vies tegen. De wegen zijn hier niet bepaald van Zoab voorzien en het was wel een nieuwe bus maar toch niet met luchtvering. Ik had nog beter een gewone bus kunnen nemen. Als je zit vang je de klappen heel wat beter op dan liggend. Zo af en toe leek het wel of ik probeerde te slapen in een pneumatische hamer. Binnen een kwartier had ik al spijt. Warempel heb ik het nog gepresteerd om een paar uurtjes te slapen. Ik denk dat ik voor de volgende etappe de trein maar eens probeer.

Toen ik hier s'ochtends aankwam, moest ik nog een hotel zien te vinden. Achter op de brommer, zeg maar de Vietnamese taxi, door de stad. Vanwege het nieuwjaar was het moeilijk een kamer te vinden. En dan ook nog s'ochtends zo vroeg, dan weten ze nog niet of er eventueel gasten vertrekken. Pas na een uur een hotel gevonden. Hopeloze oude zooi en ook niet goedkoop (voor hier dan), 15 euro. Kamer 3 hoog en geen lift, enkel een smalle trap. Ook nog eens een heel eind van het toeristencentrum af. Het enigste leuke was, dat ik in een klein restaurantje iets verderop, waar niemand Engels sprak, een lekkere kom bamisoep heb gegeten. De volgende ochtend werd ik om 6 uur gewekt met het Vietnamese volkslied. In Vietnamese woonwijken heb ze vaak op elke straathoek een luidspreker, waar op gezette tijden het nieuws en ongetwijfeld een stichtelijke boodschap uit galmt.
Na het ontbijt dus maar aan de wandel op zoek naar wat beters. Gelukkig had ik snel wat gevonden. Toen, ook weer met de bromfietstaxi, vlug mijn spullen verhuisd. Ik zit nu midden in het toeristencentrum in een heel wat netter hotel (met lift) voor minder geld.