Tet

Veel restaurants hier propageren dat ze echte Vietnamese gerechten serveren. Dat is maar enkel voor de toeristen. Wat de restaurant serveren als echt Vietnamees is vaak wel bijzonder lekker, maar lijkt in de verste verte niet op wat de straatrestaurantjes verkopen en wat de mensen thuis op hun bord hebben liggen. Meestal is ook het eten voor de toerist behoorlijk afgezwakt wat betreft pittigheid. Als je hier wat bij mensen krijgt aangeboden, valt het aan te bevelen met een heel klein hapje te beginnen. De vlammen slaan er soms uit. Andersom als je eens een Vienamees uitnodigt voor een etentje kijk ik niet meer vreemd op als die patat of spagettie bestelt. Zal wel net zo zijn als wanneer ik in Nederland uit eten ga, naar de Griek of de Turk ga. In HCM heb ik al restaurantjes gezien die Kebab verkopen.

Aan de rivier is een drijvend restaurant. Het ziet er allemaal wat aftands uit, maar een prima keuken. Ze hebben daar ook een hele uitgebreide kaart. Vogel, duif, eend, geit, krab, etc. Toen ik s'avonds aan kwam lopen was er aan de oever een prachtig kikkerconcert aan de gang. Wist ik gelijk wat ik ging bestellen. Lekker.

Voor de eerste keer heb ik hier in Vietnam olifanten op straat gezien. Dat is toch ook hier blijkbaar uitzonderlijk want ook de Vietnamezen liepen er voor uit om de dieren te zien. Als ze zo naast je taxi lopen zijn het wel heel erg imposante beesten. Zelfs de taxichauffeur had respect. Hij ging aan de kant staan wachten tot ze waren gepasseerd. En wachten op een ander is een heel erg uitzonderlijke verkeershandeling.

Iedereen heeft thuis, maar ook elke winkel of restaurant, een klein altaar voor Boedha. Dagelijks ligt daarop een offer, meestal vers fruit dat je s'avonds zelf mag opeten. Maar daarnaast wordt elke 14 dagen extra geofferd, bij volle en nieuwe maan. Dan wordt een tafeltje met allerlei gaven buiten gezet en als dit wordt opgeruimd wordt er kleurig papier verbrand. Gewoon aan de kant van de weg vuurtje stoken. Ik heb er 1 gezien die dat netjes in een ton deed, maar dat was wel een uitzondering. Ook is het offeren bruikbaar voor prive-zaken. Dan wordt op een andere dag nog eens wat extra gedaan. Je ziet dan soms de meest vreemde zaken als offer. Vaak rijst en fruit, maar ook bier en een paar borrelglazen sterke drank. Deze week zag ik zelfs brandende sigaretten. Wellicht dat je datgene offert wat je zelf het lekkerst vindt. Als je echt goed wil aanpakken, kun je ook nog een paar proffessionals inhuren om het met gezang (gebed) en trommels te begeleiden. Een groot hotel aan de overkant van de straat had er 2 ingehuurd en die hebben het een uurtje of 3 volgehouden. Het is nu wel erg druk met de offers, allemaal in het kader van het naderende nieuwjaar, Tet. Naast de offers wordt ook overal flink gepoetst en versierd. Er is nu ook een hele grote plantenmarkt in de stad. 90% van het aanbod is asters. Ook sinasappelboompjes, maar dat is redelijk prijzig.
Bij het restaurant werden pakketten met lekkers gemaakt voor het personeel. Snoepgoed, gedroogd vlees en niet te vergeten watermeloenpitten. Op dat laatste zijn zeker de vrouwen allemaal gek.

Dagelijks kom ik langs een souvenierswinkels wandelen en maak dan vaak een praatje met de verkoopsters. Deze week werd ik daar uitgenodigd voor een oudejaarsetentje. Eerst het offer, dan vuurtje stoken en tot besluit lekker eten. In het hotel kreeg ik een schaal met fruit op de kamer, ook i.v.m. Tet.

In het hotel ben ik niet meer op handdoek-rantsoen. Ik krijg er dagelijks nu 2. Misschien dat mijn 2 dubbeltjes fooi per dag voor de werkster heeft geholpen.

Bij diverse zaken hier sta ik bekend als de Lipton-man. In ieder geval overdag blijf ik behoorlijk uit de buurt van bier. De koffie die ze maken is meestal vreselijk sterk en stroperig en van te veel limonade houd ik niet. Dus dan maar thee bestellen. Als je Vietnamese thee besteld, krijg je vaak een kannetje en een heel klein kopje. Dit is soms juist weer heel slap. Dus dan maar Lipton-thee bestellen. Dat kun je hier overal krijgen. In mijn stam-restaurant is speciaal voor mij een pot Nescafe aangeschaft.

Het hotel heeft buiten een aquarium staan met een heleboel kleine visjes erin. Aan de zijkant staat er ook nog een, maar daar had ik nog nooit vis in zien zitten. Deze keer zat er wel vis in, 2 redelijke exemplaren, maar een paar dagen later waren ze weg. Wederom een paar dagen later weer 2 mooie exemplaren. Ook deze zijn nu weg. Op die manier weet je heel zeker dat je verse vis op het bord hebt.

s'nachts stond er bij mijn hotel een Audi Q7 geparkeerd. Daar moet je in Nederland al rijk voor zijn, maar in Vietnam ben je dan toch wel hemeltergend rijk. En dat bij een hotel waar de duurste kamer 15 dollar is. Het is maar net waar je je prioriteiten legt. Op een geimporteerde auto zit 100% belasting. Mercedes laat daarom hier auto's assembleren. Met de hand, dus nog beter dan een Duitse. 2 dagen later zag ik al weer ergens een Q7.

TV kijken is eigenlijk toch maar een stupide hobby. Ik kijk hier zelfs Vietnamese TV waar ik niets van kan verstaan. Maakt niets uit, gewoon plaatjes kijken. De meeste programma's zijn zo simpel, net als in Nederland, dat het gemakkelijk te volgen is.

Als je een echte Vietnamese ervaring wilt meemaken moet je naar de bank of het postkantoor gaan. Dat is telkens weer een hele belevenis. Terwijl jij wordt geholpen staat er direct naast je iemand anders die ook wordt geholpen en dan steekt ook nog een ander zijn arm er tussendoor om even geld te wisselen. Meestal haal ik mijn geld hier gewoon uit de flappentap. Dat was alleen de laatste dagen een beetje een probleem. Voor Tet moet iedereen geld hebben voor nieuwe kleren, schoenen, etc. Vaak zijn nu automaten leeg. De winkels zijn ook extra druk. In de hoofdstraat zit een aantal schoenwinkels naast elkaar, daar is het volcontinu topdrukte.

In voorgaande jaren heb ik het ook al wel over een andere eigenschap van de Vietnamezen geschreven, op straat zijn het een stelletje horken. Je wandelt rustig aan de kant van de weg, op de stoep kun je niet lopen die staat vol met de winkeluitstalling en geparkeerde brommers en dan zetten ze ineens hun bromfiets dwars voor je neer, jij mag dan uitwijken zij moeten bij deze winkel zijn. Bij het fietsen moet je om dezelfde reden wel wat afstand van de stoep houden, ze trekken zonder te kijken de brommer weer achterwaarts de weg op. Maar buiten het verkeer en de bank zijn het het heel vriendelijke mensen.

Na een wat fris begin in Hue is het de afgelopen week erg zonnig geweest, maar nu regent het. Van die hele druilirige miezerregen. Vooralsnog is de temperatuur nog wel aangenaam, maar de korte broek is weer in de kast.