Vietnamese restaurants

Overal en altijd is er wel te eten te krijgen. Ze komen langs of hebben zich ergens op een hoek geinstalleerd. Het varieert van heel simpel 1 soort snack verkopen, meestal verpakt in bananenblad, tot een mobiele keuken waar bijvoorbeeld kip in diverse varianten wordt bereid.
Lopend met een mand, of een draagstok met aan de ene kant de kookpot op een vuur en in de andere mand de voorraad en serviesgoed, op de fiets met idem aan beide kanten van de bagagedrager maar dan ook nog in het mandje voorop een omroepinstallatie om te vertellen wat je verkoopt. Als je ze roept wordt het ter plekke voor je deur op de stoep klaargemaakt. Of, en dat zie je best wel vaak, je zit op het terras van een restaurant/kroeg en dan laat je zo iemand komen. De restauranteigenaar wordt helemaal niet kwaad, of laat dat tenminste niet merken.
Daarnaast heb je de restaurantjes die zich ergens op een vaste plek installeren. Met de bromfiets dagelijks een compleet restaurant brengen naar een hoek van de straat inclusief het meubilair en lichtreclame.
Nog luxer, een garagebox met daarin de spullen. Die laatste zien er over het algemeen het minst aanlokkelijk uit.
De restaurants hier zijn legio. Voor de Vietnamezen is het ook allemaal gesneden koek wie wat verkoopt, maar voor mij is het vaak nog raden. Sommigen zitten er enkel s'ochtends, anderen weer s'avonds. Aan dat soort restaurantjes durf ik mij niet te wagen ondanks dat het soms erg lekker ruikt. Alhoewel op de hoek vlakbij mijn hotel zit er een waar ik altijd met een grote boog omheen loop.
Op straat waag ik mij hooguit aan veilige dingen zoals fruit of popcorn. De popcornverkoopster heeft een duwkarretje met ook een geluidsinstallatie die voortdurend "happy birthday" speelt. Omdat ik hier zo lang ben en diverse mensen mij kennen ontkom ik er niet altijd aan om iets mee te eten, maar dan heb ik altijd juist gegeten en neem ik net genoeg om beleefd te zijn.
Maar ik hoef absoluut geen honger te lijden, want er zijn hier voldoende restaurants van betere kwaliteit tot zelfs hoog niveau.

Niet enkel de voedselverkopers komen langs huis. Pas zag ik nog dat ook de schoonheidsspecialiste die met de producten in een mandje loopt. Wil je een behandeling, dan roep je haar even binnen.

De toeristenkroegen hier zijn al net als overal. Als je een groep Nederlanders in de zaak hebt, dan draai je dus Andre Hazes, daar zijn toch alle Nederlanders gek op. Het kan nog bonter, de disco heeft een rij oranje vlaggetjes met de Nederlandse Leeuw aan het plafond hangen. Wat mensen al niet meeslepen op vakantie. Nu moet ik niet al te hoordravend gaan doen, per slot zit in mijn bagage ook een oranje T-shirt. Je weet maar nooit.

Er is in Vietnam wel een erg groot verschil in theorie en praktijk. Telkens lees ik in de (Engelstalige) krant, dat de overheid maatregelen ergens voor aankondigd, maar van de uitvoering valt niet veel te merken. Zo is men hier ronduit slordig, zeg maar bijna crimineel nalatig bij het afzetten van werk in uitvoering. In HCM alleen zijn vorig jaar zo'n 10 kinderen dodelijk verongelukt, doordat ze in niet of slecht afgezette bouwputten zijn gevallen. Nota bene goeddeels van publieke weken bij de aanleg van nieuwe riolering. Bouwputten van wel 10 meter diep met een gammele schutting er omheen, of enkel maar zo'n strook rood/wit plastic afgezet. De overheid kondigt dan streng toezicht aan, maar daar is helemaal niets van te merken. De aannemers komen telkens weg met een kleine boete en een geringe compensatie voor de familie.

Een ruine is hier nog een ruine en een bouwval een bouwval. Als je niet zo rijk bent als bij ons, dan ligt de 1e prioriteit niet op het restaureren van oude paleizen. etc. Er wordt nu wel voorzichtig mee begonnen, maar het verliest dan gelijk wel een stuk charme als het er glimmend nieuw uitziet.
Het oude gedeelte van Hue is helemaal ommuurd, ongeveer 2 bij 2 kilometer in het vierkant. Je kunt er enkel binnen door grote stadspoorten. Op diverse plekken staan op deze muren nog bunkers uit de tijd van de oorlog met de Amerikanen. Dan zie je een poort in oude Vietnamese (Chinese) stijl met daar direct naast een vierkante betonnen bunker.

Na 2 dagen van steeds dreigender wolken ging het op de derde dag (eindelijk) regenen. Toen de bui voorbij was, leek het op straat net of je in een badkamer was waar net langdurig was gedoucht. Toch was het daarna wel iets minder warm dan de laatste weken. Gisteren was het ineens weer behoorlijk heet, maar vandaag is het zelfs fris en heb ik voor het eerst sinds 3 weken de lange broek weer aan.