Hue

Op avontuur geweest. Tijdens het spitsuur ben ik in HCM naar een winkel een paar kilometer verderop gewandeld. Onderweg een aantal heel drukke kruisingen. Het was wel wat gewaagd van mij. Mijn reisverzekering dekt geen gevaarlijke sporten. Als je het voor het eerst meemaakt dan durf je nauwelijks over te steken. Nu gaat het mij redelijk vlotjes af. Zelfverzekerd manouvreer ik tussen de scooters, auto's en bussen door. Zelfverzekerdheid is daarbij trouwens de belangrijkste eigenschap, duidelijk je richting kiezen en niet aarzelen. Als je aarzelt kun je nog het beste stokstijf blijven staan.

Nu ben ik in Hue. Het is hier een stuk frisser, max 20 graden, maar dat ligt mij toch wel iets beter dan ruim dertig. Ik heb gehoord dat het hier de laatste 2 weken bijzonder slecht weer was, maar sinds mijn aankomst wordt het elke dag beter.

De eerste dagen hier maar eens wat rustiger aangedaan dan in HCM. Elke avond aan de rol is geen drie maand vol te houden. Ik probeer nu te wennen aan een leventje in Vietnam zonder al de tijd de toerist uit te hangen. Ik moet natuurlijk nu ook zien rond te komen van mijn pensioentje, dus nu nog maar af en toe de gulle gever uithangen.
Het leven in Heu is trouwens beduidend goedkoper dan in HCM. Voor een biertje zit ik nu weer op 60 a 80 cent. Ik heb zelfs al een zaak ontdekt die een glas tapbier verkoopt voor minder dan 20 cent. (niet het lekkerste bier, maar ach) En nu ook geen dames die de rekening voor mij verdrievoudigen. Eten is hier ook heel vriendelijk geprijsd. Gisteren inktvis gevuld met gehakt gegeten voor 1,80. Erg lekker, maar wel de kop op het bord laten liggen. Daar zit ook de inkt.

Het hotel waar ik hier jaarlijks verblijf is nog steeds heel netjes, maar er is wel steeds meer stuk. Ik heb in de badkamer enkel het lampje boven de spiegel en er komt meer water uit de doucheslang dan uit de kop. Maar eerlijk is het mij ook een raadsel hoe je het goed moet onderhouden als de prijs voor een 3-persoonskamer 15 US dollar is. Ik krijg korting en betaal 13, maar ik krijg dan ook maar 1 handdoek per dag. Als je de eerste dag op de kamer komt is de koelkast uit en wordt dan pas aangezet. Van dat soort zuinigheden moeten ze het hebben.
De televisie is ook een ramp, zoals in veel hotels en niet enkel in Vietnam. Elke gast zit natuurlijk er telkens aan te stellen en zodoende is er bijna geen zender goed. Dus ben ook ik maar begonnen alle zenders opnieuw te installeren. Ik heb er een kleine veertig, waarvan nu zo'n vijfentintig goed. Er zit een afstandsbediening bij die niet bij de TV hoort en geen dubbele nummers aankan. Als ik van 18 (CNN) naar 35 (Deutsche Welle) wil, dan ben ik even onderweg.

Mijn stam-restaurant heeft pas een nieuwe tegelvloer laten leggen. Maar 2 dagen dicht om de voegen te laten uitharden was wat te veel van het goede. Dat konden ze zich niet veroorloven. Direct nadat de vloer lag ging de zaak weer open. Alle voegen zijn dus nu al kapot. Als je daar overheen kijkt ziet het er wel erg netjes uit.

Vanochtend hadden de bromfietstaxirijders wat te vieren. Een tafeltje op straat met offergaven voor Boedha. En in het restaurant werden de kratten bier al klaar gezet. Ik heb mij maar snel gedrukt, anders had ik ook nog mee mogen drinken, Maar 10.30 uur is mij toch iets te vroeg. Heb ik mooi even de tijd voor het internet.
Die bromfietstaxi's worden hier veel gebruikt. Achter op de bromfiets brengen ze je overal naar toe.

Het Vietnamese nieuwjaar, Tet, moet nog komen. Dat is op 26 januari. Iedereen vraagt aan mij of ik er dan nog ben met "happy new year", maar volgens mij valt er dan erg weinig te beleven. Bijna alles gaat een dag tot een week dicht en iedereen gaat naar de familie.