Vietnamees leren en een fiets kopen.

Nog steeds doe ik verwoede pogingen om Vietnamees te leren, maar na al die jaren is het resultaat erg dunnetjes. Vorige week meldde ik al, dat ik heel wel in staat ben iets eenvoudigs te vragen. Ik ken onderhand best wel de nodige woorden, maar deze aan elkaar knopen om een echt gesprek voeren, dat lukt mij niet. Ik moet echt weten waar het over gaat, enkel dan heb ik een kans.

Ik zou eigenlijk naar school moeten, maar die mogelijkheid is hier niet in Hue. Zelfstudie dan, de boeken heb ik. Met cd! Maar de sprekers op die cd kan ik enkel verstaan als ik gelijk meelees in het boek, anders versta ik hoogstens de helft. Het is een zogenaamde tonale taal, dus de correcte uitspraak is erg belangrijk. Het Vietnamees kent meer klinkers dan het Nederlands, zo zijn er drie A's. In het Nederlands kennen wij er twee, de a en de aa. Dan kun je elke klinker nog op zes verschillende manieren uitspreken, a á à ả ã ạ. Iets anders uitspreken verandert ook de betekenis van het woord. Ik ben al aardig doof, dat maakt het er ook al niet makkelijker op. Daar staat dan wel weer tegenover dat de grammatica een stuk makkelijker is. Het werkwoord vervormt nooit.

Dan is er ook nog het probleem, dat ik maar heel slecht kan studeren. Volgens Bartjens ben ik hoog intelligent, iets dat mij ligt komt mij aanwaaien, hoef ik niet of nauwelijks moeite voor te doen. Maar datgene dat niet vanzelf gaat, is hopeloos. (Voordat jullie nu los gaan, een hoog IQ betekent niet dat ik geen domme dingen zeg of doe.)

Tegenwoordig zet ik op mijn hotelkamer vaak een Vietnamese zender aan op de tv, in de hoop zodoende wat Vietnamees op te pikken. Het nieuws volgen is veel te hoog gegrepen, maar ik heb een Vietnamese muziekzender gevonden, waar de artiesten, de BV's, tussen de nummers door ook een gesprek voeren. Daarvan versta ik soms wel iets. Daarvoor heb ik wel moeten wennen aan de muziek. Op deze zender zijn het voornamelijk smartlappen. En Vietnamese smartlappen klinken ook echt als smartlappen. Zelfs zonder het te verstaan kom je al aan het huilen.

Verder doe ik mijn best in winkels, in een restaurant, in een koffietent. Ik kan bestellen, de rekening vragen, betalen. Wel moet ik dan niet in Vietnamees gezelschap zijn, dan wordt hem/haar gevraagd wat ik wil. Ook overkomt het mij geregeld, dat ik op mijn vraag in correct Vietnamees 'hoeveel kost het', antwoord in het Engels krijg. Of, als ze door hebben dat ik wel wat Vietnamees versta, denken ze dat ik alles versta. Moet ik weer roepen, langzaam aan, mijn Vietnamees is beperkt. Trouwens dat kan ik in het Vietnamees.

Deze week las ik nog in de krant dat AI mijn probleem zal gaan oplossen. Het wordt zo wel een heel armzalige wereld, rekenen hoef je al lang niet meer te kunnen, schrijven ook al niet meer, je praat gewoon tegen de computer en nu hoef je ook al geen vreemde taal meer te leren, je legt gewoon de telefoon op tafel. Ach ja, er zijn tegenwoordig ook al hele volksstammen die hun mening op het net vinden.

Deze week heb ik een nieuwe fiets gekocht. Bij de eerste winkel werd de prijs op een papiertje geschreven. Het hielp niets toen ik de prijs in het Vietnamees herhaalde, ook bij de volgende fiets weer de prijs op een papiertje.

Op naar de volgende winkel. De dame daar sprak Engels, maar ik werd toch deels in het Vietnamees te woord gestaan. Daar dus de fiets gekocht.

Het is de duurste fiets die ik hier ooit heb gekocht. (Meestal geef ik de fiets na een jaar of zo weg en koop ik bij het volgende bezoek weer een nieuwe.) Deze kostte 4,4 miljoen Đong, 170 euro. Voor de helft heb je ook al wel een fiets, maar de fiets die ik heb gekocht ziet er een stuk degelijker uit dan de voorgaande fietsen die ik heb gehad. Ik stond trouwens voor een moeilijke keus, een wat stoerder model, of eentje die vast wel in de smaak zal vallen bij een tienermeisje. Ik heb voor de laatste gekozen omdat het frame wat hoger is dan de 'stoerdere'. Och, ik ben toch al die grappige oude man, die hier al jaren rondfietst en die probeert Vietnamees te brabbelen.

Ik heb trouwens garantie op de fiets, wat mij in het Vietnamees is verteld. Ik ga vooruit.

Ps, nog iets wat ik ook nog niet onder de knie heb, ik kreeg geen Đong van de prijs af.