Verjaardag van overlijden.

Toen ik een jaar geleden hier was, is de moeder van een vriend overleden. Deze week werd dit herdacht. Ik zou bijna zeggen, werd de verjaardag gevierd. Na het plechtige gedeelte, hiervoor waren beroeps ingehuurd, kwam het eten en drinken op tafel.

Eerst wordt er geofferd, dit onder begeleiding van 3 Boeddhistische monniken (de beroeps) die gebeden opdreunen. p.s. Ik neem aan dat het gebeden zijn, echt weten doe ik het niet. Hiervoor was ook een geluidsinstallatie gehuurd, waardoor de hele straat het meekrijgt. Daarna kregen de monniken een maaltijd en ik neem aan een envelop met geld.

Ik was niet helemaal zeker, maar onderhand raak ik al wat ingeburgerd, dus had ik een trommel met koekjes meegenomen. Het was een beredeneerde gok. Zo van, indien niet nodig, koekjes worden altijd wel gewaardeerd. Ik had het wel goed gedaan. Toen ik de koekjes overhandigde, werd gelijk gevraagd of dit voor moeder is. Ja, tuurlijk. Moest ik dus mee naar het familiealtaar waar de trommel op werd gezet.

Nadat de monniken te eten hadden gekregen, konden de gasten aan tafel. Afgeladen is een understatement. Vanwege de gelegenheid, vegetarisch. En, heel traditioneel, lauw bier. Hoewel lauw, de kamertemperatuur was ruim boven de 30, het bier dus ook. Daarom is er ook ijs. In een klein glas een grote klont ijs die er met enig beleid net inpast. Bier in het glas en het ijs is al bijna gesmolten. Redelijk waterig biertje dus, maar alles beter dan bier van 33°. Ik ben dit onderhand wel gewend, trouwens om 12 's middags ben ik ook nog lang niet in de stemming voor een biertje.

Toen ik hier twintig jaar geleden voor het eerst kwam, had nog lang niet iedereen een koelkast in huis en zelfs in een restaurant moest je expliciet om koud bier vragen. Tegenwoordig hoef je dat niet meer te vragen en krijg je standaard een prima koud biertje. Het lijkt echter een soort van traditie te zijn geworden om bij gelegenheden bier met ijs te drinken. Ook op een bruiloft. Zelfs in een hele luxe bruilofsttent krijg je lauw bier. Een krat onder de tafel en een emmer met ijs erbij. Wellicht is het de bedoeling dat de gasten bij zo'n gelegenheid niet dronken worden. Maar als dat de bedoeling is, dan werkt het niet echt. Zeker op een bruiloft zijn er altijd wel mensen die na twee uur, langer duurt zo'n feest niet, desondanks een behoorlijk stuk in de kraag hebben.

De gedenking waar ik deze week ben geweest, bleef heel decent.

Afgelopen week ben ik wederom naar Laos geweest om wederom mijn visum voor Vietnam te verlengen. Het wordt steeds bonter. Kennelijk hebben ze daar nu zo'n toeloop van visa-runners, dat ze hebben bedacht dat er wel wat valt te halen. Nu wou zelfs al de beambte van Vietnam-uit 50.000 đong hebben. 'Stamp' vermoedelijk het enigste Engels dat hij kent. Niet betaald. Daarna een mazzeltje, op het visumkantoor van Laos zat iemand anders dan de vorige keer. Ik heb gewoon 40 dollar bij het visumformulier gegeven en dat werd geaccepteerd. 40 dollar is het correcte tarief, maar de voorgaande keren moest ik 45 betalen. En ja, dan ik wel principieel willen worden, maar die persoon moet mijn visumaanvraag goedkeuren en kan vast wel iets vinden om het mij moeilijk te maken. Maar ik was er nog niet, daarna moest ik naar het loket Laos-uit. Daar wisten ze zelfs twee woorden Engels, 'money, stamp'. Niet eens hoeveel, gewoon 'money'. Hier durf ik het wel aan, de stempel was al gezet, kwaad gekeken en niet betaald. Toen moest ik naar Vietnam-in. Daar ben ik toen zodanig t.o.v.de balie gaan staan dat hij mij niet stiekem duidelijk kon maken dat een bijdrage was vereist. Dat werkte, of wellicht trof ik een eerlijke beambte, in iedrr geval ik kreeg probleemloos het nieuwe visumstempel.

Vanochtend was het 23°, zo''n 10 graden minder dan twee dagen geleden. Inmidsels is het 26, maar er staat een fris windje. Ik vind het maar niks en heb zelfs een vest aan. De koukleum, op dit gebied ben ik al helemaal ingeburgerd.

p.s. Een tweetal correcties op het vorige bericht.

In mijn hotel van de 7e naar de begane grond zijn 132 treden, geteld toe ik naar beneden liep. Of het evenveel is naar boven, heb ik nog niet geprobeerd.

De lengte van de ommuring van de citadel is zo'n 8 kilometer, niet 1600 meter, foutje.

Nog een p.s. Rutte heeft zijn Vietnamese ambtgenoot een brief gestuurd ter gelegenheid van 50 jaar diplomatieke relaties. Zoiets haalt hier de krant. Dat de man daar tijd voor heeft.