Noru kwam voorbij.

Inmiddels ben ik in Hue. (Vorige week vrijdag) Zoals gewoonlijk regende het toen ik aankwam. Het is regentijd, dus dat is niet zo bijzonder. Toch klopt het niet helemaal. De eerste dagen de hele dag buien. Normaal is het in deze tijd, dat het 's ochtends mooi weer is en aan het eind van de middag een stevige bui valt. Het is waarschijnlijk de voorbode van wat er aan komt. Voor de woensdag wordt een zware storm, een typhoon, voorspelt. Deze typhoon, genaamd Noru, heeft zondag al huisgehouden op de Filipijnen. De verwachting is dat Noru woensdag in Vietnam aan land komt en Hue ligt in de vuurlinie.

Net als de Vietnamezen neem ik mijn voorzorgen en zorg ik dat mijn koelkast vol is. Melk, kaas, toetjes, fruit, pakjes instant bamisoep en niet te vergeten een fles wodka. Koffie, thee en water krijg ik van het hotel. En ook niet vergeten, de telefoon en de tablet volgeladen. De stroom kon wel eens uitvallen. Vrienden van mij die een modern nieuw huis hebben, met een keuken voorzien van een elektrische kookplaat, kopen voor de zekerheid toch nog een gaskoker.

Ik ben vaker in deze tijd geweest en heftig weer meegemaakt, maar gelukkig heb ik nog nooit midden in een typhoon gezeten. Dat ik het keer toch wel serieus moet nemen, blijkt wel als mijn vrienden mij op het hart drukken om toch echt in het hotel te blijven.

Dinsdagochtend om 10 uur begint het te regenen. Om 3 uur gaat het echt regenen. Mijn stamtent vertelt mij dat ze de avond gesloten zijn. Dus zat ik 's avonds al vroeg op mijn hotelkamer. Normaal is dat niet zo'n best idee, want direct naast mijn hotel zitten een paar kabaaltenten, die klanten trekken door het aantal decibellen op te schroeven. Elke avond stampend vol, maar wel om middernacht afgelopen. Vanavond zijn deze ook gesloten.

Van armoede maar voetbal gekeken. Vietnam India, een vriendschappelijke pot die door Vietnam met 3-0 is gewonnen. Om 11 uur begint het te hozen en stevig te waaien. Dat is neem ik aan de hele nacht zo doorgegaan, aangezien het de volgende ochtend nog regende. De straten waren toen ook nog verdacht leeg, dus was het vast geen goed idee om alweer naar buiten te gaan. Ik heb maar op mijn hotelkamer ontbeten en een paar bakken koffie genomen.

Rond het middaguur waaide het nog wel stevig, maar was de regen gestopt. Al met al is het met de storm hier reuze meegevallen. Wel is er een enorme hoeveelheid regen gevallen. Iets van 250 mm in 24 uur (heb ik niet nagemeten, was de voorspelling). Een hoeveelheid die in Nederland in 3 tot 4 maanden valt. De Nederlandse infrastructuur zou zo'n bui helemaal niet aankunnen. De brandweer zou nog weken druk zijn, om kelders leeg te pompen.

Dat viel hier reuze mee, de enorme hoeveelheid water is probleemloos afgevoerd. Zo'n zeven jaar geleden is hier in Hue de infrastructuur compleet vernieuwd. Voor die tijd stonden de straten hier in de omgeving al bij een wat stevige bui helemaal blank en moest ik dan enkeldiep waden om bij mijn hotel te komen. Nu niets geen overlast, ook bleef de elektra probleemloos werken. Die is in die zelfde tijd ondergronds gemaakt.

Inmiddels is ook het normale weer teruggekeer. De dag begint zonnig en eindigt met een bui. De regen is niet zo erg, want het regent warm water, maar de luchtvochtigheid is nog wel behoorlijk. Als dus de poncho aan moet, wordt ik weliswaar niet nat van de regen, maar wel van de transpiratie. Nog erger, ik loop hier normaal op sandalen. Maar het is niet zo slim om daarmee doorde plassen te lopen, anders staan die nog dagen te drogen. Bij een stevige bui moet ik dus van die flip-flops aan. En daar heb ik toch een hekel aan.