Gratis thee.

Veel restaurants zijn hier een soort van monoculturen. Ze zijn vaak gespecialiseerd in één soort product. Bijvoorbeeld Pho een bamisoep. Die kun je dan wel weer krijgen in diverse varianten, met kip, varken of koe, of ook vegetarisch. Dan zijn er de bun restaurants, een ander soort bamisoep en dan met name hier in Hue de specialiteit 'bun bo Hue', bamisoep met rundvlees. Ook weer in de nodige varianten. Verder grillrestaurants. Een stuk gegrild vlees naar keuze met witte rijst wat zoetzuur en een kopje soep. Ik kan nog wel een tijdje doorgaan, maar dan wordt het een saai stukje en het idee is denk ik wel duidelijk. Als je naar zo'n restaurant gaat krijg je standaard, gratis, een kop thee al voor dat je hebt besteld. Ook bij een koffietent, waar je hierover struikelt, brengt de ober een kop thee alvorens de bestelling op te nemen. Toeristententen doen hier niet aan mee, die verkopen je liever een dure consumptie. Ik mag graag laten zien dat ik al aardig ben ingeburgerd, dus, op de vraag wat ik te drinken wil hebben bij het eten in zo'n tent, zeg ik 'tra da' ijsthee. Dit leidt dan tot aardige reacties. Eerst zijn ze wat verward en bedenken dat de baas dit niet bepaald promoot, maar vaak breekt daarna een grote lach door en krijg ik mijn tra da.

Ik heb problemen met mijn was. Die kan ik bij mijn vrienden brengen, maar die zijn de laatste tijd zo druk, dat ik dat liever niet doe. (Zoals vorige week gemeld, hij was opgenomen in het ziekenhuis en zij, die al druk was, liep zichzelf toen helemaal voorbij. ps Hij is nu ontslagen uit het ziekenhuis.)

Mijn hotel heeft geen eigen wasserijservice, dat is uitbesteed. Daar ben ik wat minder gek van, dan ben ik weer een paar sokken kwijt. In de straat om de hoek zijn genoeg winkeltjes die ook een wasserijservice hebben. Dus daar heen. Naar een souvenierwinkeltje met een groot bord wasgoed 1 kilo 20.000 (80 cent). Ik heb daar de was een paar keer gebracht en had telkens wel het idee dat ze de kilo's nogal ruim afrondde. De laatste keer leek het mij zelfs wel erg ruim. Ik had maar nauwelijks was, maar moest wel 4 kilo betalen. Ik zei er nog iets van bij het afrekenen, maar nee het was echt wel zo zwaar. Op mijn hotelkamer toch maar even nagewogen met mijn kofferweger. Het was 2,1 kilo. De volgende dag heb ik mij beklaagd bij de dame van de winkel. Een heel verhaal verhaal wat nergens op sloeg en ik ben maar weggelopen voor ik kwaad werd. Toen ik de volgende dag er weer langs liep wilde ze mij geld teruggeven, maar ze kan mij de boom in. Ik begrijp er trouwens niets van. Dat ze denkt, dat het makkelijk is toeristen een poot uit te rukken, die zijn morgen toch weer vertrokken, maar ze kent mij. Zij kent mij en vrienden van mij al jaren en weet dus wie ik ben, dat ik lang blijf en telkens terug kom. Hoe dom denkt ze dat ik ben. Blijkbaar zit het poot-uit-rukken onderhand zo in het bloed, dat ze niet meer beter weet.

Op naar de volgende winkel met een bord wasgoed. Wel duurder per kilo, 30.000, maar eerlijk gewogen toch goedkoper. Daar wordt ook de was gewogen waar ik bij sta. De eerste keer prima, maar gisteren helemaal niet. Ik was drie onderbroeken en een een paar sokken kwijt. Ach, even teruglopen, die liggen daar vast nog wel. Niet dus, het bleek mij, dat ze het ook niet zelf doen, maar naar een grote wasserij sturen. Iemand van de winkel is nog naar de wasserij gereden en kwam een tijdje later terug met een zak onderbroeken. Niet een van mij erbij, daar zoeken andere toeristen dus nog steeds naar. In de winkel zaten er duidelijk mee in de maag, een boel excusen en ze wilden mij de schade vergoeden. Ik maar gewoon de kosten van het wassen teruggevraagd. De financiële schade overleef ik wel. De psychische is veel erger. Nu loopt er iemand anders in mijn onderbroeken. Wat echt wel lastig is, dit was gepland als de laatste wasbeurt voor ik naar huis ga. Ik heb nu nog precies genoeg ondergoed om thuis te komen.

Ik ben hier wat later in het jaar dan gebruikelijk. Dat kwam zo uit met het ticket. Ik weet dat december en janauri niet de beste tijd is om hier te zijn. De winter hier betekent vaak nogal wat regen. En dan niet zoals in september als het warm water regent. En dit jaar is het goed raak. Het heeft de afgelopen week zo goed als continue geregend. Stortbuien die uren kunnen duren, daarna overgaand in een druilbui tot de volgende stortbui. Gisteren eindelijk een dag zonder regen en dan is het gelijk ook wel weer lekker warm, 26°. Vanochtend regent het al weer. Volgens de weersverwachting blijft het de komende weken ook regenen. Maar zoals zonet gemeld, volgende week kom ik weer terug in Nederland. Gezien het weer hier is het ook echt tijd om te gaan, als ik echter de weersvoorspelling voor Nederland zie, krijg ik de neiging nog een visumrun te doen. Dat zal wennen worden, ruim twintig graden minder, brrrrrrrrr!

Morgen vlieg ik naar Hanoi, daar nog drie dagen door het oude stadscentrum struinen, dat is telkens genieten en dan naar huis.

Dit is dan ook weer het laatste stukje van deze reis, hopelijk heb ik jullie weer kunen vermaken met mijn belevenissen.