Een oude patser gaat op reis.

Afgelopen maandag was het weer zover, in Nederland is de zomer afgelopen, tijd om weer naar Vietnam te vertrekken. Wellicht kunnen jullie je voorstellen dat de moed mij wat in de schoenen zakte, toen de week ervoor de chaos op Schiphol weer in alle hevigheid terug was. In allerijl heb ik kunnen regelen om op Schiphol assistentie te krijgen, om zodoende de wachtrij te omzeilen. Mijn onwillige prostaat maakt het mij onmogelijk om uren in de rij te staan. Heb ik eindelijk sinds jaren weer eens een keer plezier van dat ding.

Ik mocht mij op Schiphop bij de assistentiebalie melden. Na even wachten kwam iemand, ps niet in dienst van Schiphol, mij ophalen. Hij had een rolstoel meegebracht, maar dat was toch wel mijn eer te na. Lopen kan ik zelf nog wel. Toen ik tegen mijn begeleider zei, dat het mij niet meer lukt om 2 uur te wachten, was zijn reactie; "Oh, veel langer". Hij had mij nota bene al verteld, dat het die ochtend nog veel erger was.

Met 10 minuten was ik door de veiligheidscontrole en de douane.

Daarmee was de luxe nog niet op. Om mij zelf te trakteren heb ik deze keer een business class ticket gekocht. Dat had ik eigenlijk al in het voorjaar bedacht, na 2 jaar door corona niet naar Vietnam te kunnen, vond ik dat ik dat wel heb verdiend. Toen lukte het mij echter niet om voor een enigszins christelijk bedrag zo'n ticket te kopen, nu lukte dat dus wel. Turkish Airlines.

Nadat ik in april terugkwam van mijn vorige reis, heb ik meer dan anderhalf uur op mijn koffer moeten wachten. Toen stonden er ook al bergen achtergebleven koffers in de hal. Daarom heb ik mij een kleinere koffer aangeschaft die ik mee mag nemen in de vliegtuigcabine. Doordat ik business class vloog, kon ik daarnaast nog een tas meenemen. Ook weer een zorg minder.

Als je business class vliegt, hoef je niet ergens in de hal te wachten met een veel te dure koffie. Die krijg je gratis in de lounche. Trouwens er is ook een gratis buffet, maar op Schiphol was dat niet bijster bi. En het meubilair had zijn beste tijd wel gehad.

Weliswaar van mijzelf gekregen, maar in jaren heb ik niet zo'n leuk cadeau gehad. Business class is een bijzonder aangename manier van reizen. Daarmee vergeleken is economy veevervoer.

Heerlijk gegeten en veel te veel, na de voorgerechten zat ik al vol. In economy zit ik altijd helemaal, ongemakkelijk, voorovergebogen van een plankje aan de rugleunig van de stoel voor mij, uit een alu bakje met plastic bestek te eten. Zie voor het verschil de foto's.

Ook prima kunnen slapen, aangezien de stoel helemaal plat kan, onder een dekbed ipv zo'n flodder in economy.

Heerlijk hoor om zo de patser uit te hangen. Zal moeilijk worden om de volgende keer weer achterin te gaan zitten, dit went erg snel.

Aangezien op mijn ticket stond dat ik assistentie had aangevraagd, wilden ze mij in Istanboel ook al in een rolstoel zetten. Ik heb getracht uit te leggen waarom ik dat niet nodig had, maar dat lukte geloof ik niet helemaal, maar ik mocht wel zelf lopend het vliegtuig uit.

Doordat ik met Turkish Airlines vlieg, moest ik dus op Istanbul overstappen. De landingsbaan daar ligt nog een heel stuk verder dan de polderbaan op Schiphol van de terminal. Het duurde dus nogal voor ik daadwerkelijk op het vliegveld was. Een enorm gebouw, voor een groot deel eerder een luxe winkelcentrum dan een vliegveld. Ik moest natuurlijk helemaal aan de andere kant wezen, ongeveer een half uur lopen. Gelukkig kon ik halverwege in de lounche uitrusten. En ik hoefde op Istanbul niet nog eens door de veiligheidscontrole. Meestal moet dat bij overstappen ook. Waarom weet ik niet, je blijft in een afgesloten gedeelte en op het eerste vliegveld ben je al gecontroleerd. Wellicht hebben ze geen vertrouwen in de controles op de andere vliegvelden. Op Istanbul hoeft dat dus niet. Turkish Airlines stijgt met stip op mijn lijstje.

Moest ik wel op dat hele mooie moderne vliegveld met de bus naar mijn vliegtuig. Wederom een heel eind. Daarna taxiede het vliegtuig net zo'n eind weer terug, naar een startbaan die vlakbij de terminal lag. Maar goed in business class heb je dan al wel een drankje.

In Vietnam de binnenlandse vlucht van Saigon naar Hue natuurlijk ook business class. Op het vliegveld van Saigon een geheel afzonderlijke balie met direct daarachter de veiligheidscontrole en douane. Ook geen rij gezien. Ps, dat kan op Schiphol ook, Privium heet dat, maar dan kost dat nog eens 170 euro extra en dankzij de chaos zit dat helemaal vol. Nb, Vietnam is een communistisch land. Het buffet in de lounche op Saigon Airport is trouwens een stuk beter dan op Schiphol.