Gelukkig Nieuwjaar

Of ik al niet genoeg feestjes had gevierd de laatste tijd. Deze week had ik ook nog een bruiloft. De manager (v) van mijn hotel ging trouwen. De bruiloft werd gehouden in een gehucht in Quang Tri, een provincie op 40 kilometer van Hue. Daar werden we om tien uur in de ochtend verwacht. Haar collega's (zo'n 50 in totaal) hadden een paar kleine bussen gehuurd en ik kon, na betaling van twee euro, meerijden.
Het feest werd gehouden naast de woning van de ouders van de bruid. Op een betonnen plaats naast de woning, pas gestort wellicht speciaal voor het feest, was een grote tent opgetuigd. Groot was wel relatief. Er was volgens een normale schatting plaats een man of dertig veertig en er waren er zeker tachtig.
De bruiloftsfeesten die ik hier heb meegemaakt gaan allemaal op de zelfde manier. Het bruiloftspaar en hun ouders worden op een podium toegesproken. Het paar snijdt de taart aan en schenkt een champagnefontein. Heel Westers, wat je in Amerikaanse films ook ziet. De taart en "champagne" is enkel decoratie.
De echte bruiloft is wel traditioneel Vietnamees, maar die wordt in intieme kring gehouden. Daar krijg je enkel de foto's van te zien.
Na het champagneschenken begint het feest. Het feest is ook wel weer heel Vietnamees. De gasten krijgen een uitgebreid zes-gangen-diner voorgeschoteld en de nodige drank. Een krat staat onder elke tafel en is natuurlijk warm, maar er staat ook een ijsemmer op tafel.
Op het platteland ben ik toch altijd nog wel voorzichtig met wat ik eet. Ze hebben vast geen koeling in huis die zoveel eten kan bewaren. En het is ook niet ondenkbaar, dat ze de groente wassen in de rivier die langs het huis loopt. Ik eet slechts beleefd wat van de dingen die ik min of meer veilig acht. Ik stort mij maar enthousiast op het bier. Het risico van de grote klonten ijs die ik daar in doe, heb ik maar gekwalificeerd als laag. Een mens moet toch wat.
Intussen is ook de muziek op een doofmakend volumeniveau begonnen met spelen. De gasten mogen op het podium komen zingen. En in Vietnam is er dan nooit een gebrek aan liefhebbers.
De laatste gang van het diner is een kuipje yoghurt. Dit is na een uur of twee. Dit is dan ook het sein, dat het feest is afgelopen. De gasten beginnen dan ook te vertrekken. De collega's van de bruid hadden er echter wel zin in en hebben het nog minstens een uur langer volgehouden.
Allemaal heel gezellig. Op de terug weg lag er een met zijn hoofd op mijn schouder te slapen.

In de aanloop naar Tet, het Nieuwjaar, wordt er druk geofferd. Je kunt niet over straat lopen zonder dat je iemand ziet die bezig is de offers te verbranden in de goot. Het is allemaal papier, dus met een beetje wind dwarrelt de as over de straat. Als ik weer in het hotel kom kan ik eerst de as van mijn kleren en uit mijn haar borstelen.
Viering van nieuwjaar is hier veel belangrijker dan bij ons. Het oude jaar wordt herdacht, maar ook het nieuwe jaar moet goed worden begonnen. Er wordt dan ook druk geverfd en schoongemaakt. En dan stookt je buurman weer een vuurtje en kun je weer afstoffen.
Het is ook het moment dat iedereen vrij heeft. Vaak werkt men ver van huis en zien ze soms de familie lange tijd niet. Er komt een complete volksverhuizing op gang. Bus- en treinkaartjes moet je ruim van te voren kopen. De meisjes die in mijn stamrestaurant werken zijn gisteren naar Quang Tri vertrokken. Ze hebben zes dagen vrij. In de afgelopen weken is mij tientallen keren gevraag, of ik met Tet wel in Hue ben. Dat vinden ze erg belangrijk. Maar eerlijk ontgaat mij het belang wel een beetje. Iedereen vertrekt en de mensen die wel hier wonen zijn de eerste dagen van het jaar veel te druk met alle familie af te lopen.

Gisteren, oudejaarsavond, heb ik met de eigenaar van het hotel en een paar van zijn medewerkers een biertje gedronken. De hele week is het mooi weer geweest, maar natuurlijk ging het gisteravond regenen. Om twaalf uur was het gelukkig net een beetje droog en kon ik van het vuurwerk genieten dat langs de rivier werd afgestoken.
Na afloop van het vuurwerk ben ik naar een disco gegaan. Toeristen en Vietnamezen vierden daar gezamenlijk het begin van het nieuwe jaar.
Ik heb mij daar populair gemaakt bij het personeel, door envelopjes met geld uit te delen. Je hoort kinderen een rood envelopje met wat geld te geven, dat wordt geacht geluk te brengen. Ze vinden het echter helemaal niet erg om ook op hun dertigste nog zo'n envelopje aangeboden te krijgen. Ik ben al sinds mijn aankomst bezig geweest bankbiljetten te sparen om de enveloppen te vullen.

Het is nu het jaar van de slang. Aangezien ik volgens deze indeling slang ben, ben ik benieuwd of ik dit jaar de loterij wel win.

Allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar.