Goed aangekomen

Donderdagochtend stond de Schipholtaxi om 3.30 uur, precies volgens de afspraak, voor de deur. Daarna moesten er ook nog mensen worden opgehaald in Ede. Zij dienden vroeger te vliegen dan ik, dus was ik ruim op tijd op Schiphal. Via Frankfurt naar Ho Chi Minh.
Frankfurt ligt binnen de Schengen-zone. dat betekent dat je in Nederland niet door de douane gaat. Dat gebeurt dan pas in Duitsland. En dat heeft een groot nadeel. Hierdoor kon ik op Frankfurt niet even naar de transferbalie voor mijn instapkaart. Diende ik nog een keer in de rij te gaan staan achter veel mensen met (te) veel koffers bij de incheck-balie. Mijn koffer ging wel direct door, maar om een of andere duistere reden kon ik geen overstapkaart krijgen op Schiphol.
Het vliegveld Frankfurt bestaat uit meerdere gebouwen, met elkaar verbonden door een shuttle-trein. De vertrekhal die ik moest hebben wordt momenteel verbouwd. Alleen maar wachtkamerstoelen en een klein consumptiekraampje. Moest ik met shuttle naar het volgende gebouw voor een fatsoenlijke kop koffie.

Ik had het wel voor elkaar gekregen bij het inchecken een stoel op de laatste rij bij het raam te krijgen, een favoriet plekje van mij. Zat er op die stoel al een Vietnamees met 2 kleine kinderen van een jaar of 3. Hijzelf had een plek aan de andere kant van het gangpad dan zijn kinderen. Of ik wilde ruilen? Eigenlijk niet, maar ik kon het nu ook weer niet over mijn hart verkrijgen om nee te zeggen. Ik ga er maar vanuit dat ik hiervoor beloond zal worden in een volgend leven. Ik heb trouwens zo goed als de hele vlucht geslapen en ik zat toen ook nog naast een mooie Japanse.
Het vliegtuig naar Frankfurt vertrok maar 10 minuten te laat. Die naar HCM bijna een half uur. Er wordt wel eens geklaagd over de spoorwegen, maar ik maak bijna nooit mee dat een vliegtuig op tijd vertrekt. Ze hebben dan wel weer het voordeel dat ze eenmaal in de lucht extra gas kunnen geven.
Boven Tsjetsjenië kwam het vliegtuig in hevige turbulentie terecht. het blijft een heel onrustige regio. Pas nadat het vliegtuig een kilometer hoger ging vliegen, werd het rustiger.

24 uur na mijn vertrek van huis liep ik mijn hotel in HCM binnen. Deze keer een ander hotel, beetje oude muk maar wel een suite voor 25 dollar. Voorzien van klassiek stukwerk, pilaren en een plastic sinasappelboom.
Direct moest de tv worden gewisseld voor een met beeld (van een andere kamer). Niet alle knoppen van de afstandbediening werken, maar ik heb 80 kanalen. Er is ook een beveiligde internettoegang via wifi, wachtwoord: "vergeetmijniet" Dat ik de code weet, is echter nog geen garantie voor een werkende toegang tot het net. Maar dat is in Nederland ook met een dure provider lang niet altijd het geval.
Een paar jaar geleden heb ik hier ook gelogeerd, maar nu wel een nieuw uitzicht, afgelopen jaar is er een grote toren tegenover gebouwd.
Aan de andere kant van de straat zit iets, wat ik denk dat een openluchttheater is, maar dan al jaren niet meer als zodanig in gebruik. Nu zit de politie er. Die beunen ook wat bij. Een deel van het terrein is nu in gebruik als scooterparkeerplaats.

In het barretje waar ik de laatste keren stamgast was, was mijn favoriete serveerster niet aanwezig. Ze is thuis in de Mekong Delta, waar het meeste horecapersoneel vandaan komt. Aangezien ik blijkbaar duidelijk teleurgesteld was, werd aangeboden haar te bellen, dan kan ze morgen weer aanwezig zijn. Kom daar in Nederland maar eens om.
Dat vond ik nu ook weer wat te ver gaan. En ze hadden het barretje ook wat anders ingericht, naar mijn smaak minder gezellig. Ik ben maar naar de buren gegaan, waar ik direct al bij binnenkomst de nieuwe liefde van mijn leven heb gevonden. In dergelijke barretjes heb je een persoonlijke serveerster die je de hele avond gezelschap houdt (zolang je haar drankjes maar betaald). Toen ik haar vertelde in welk hotel ik verblijf, was haar eerste reactie dat je daar s'nachts geen dames mag meenemen. Ik twijfel nu toch wel wat aan haar morele standaards.
Je kunt in zo´n kroeg ook best wel zonder de genoemde extra service een biertje drinken en dan ben je maar de helft kwijt van wat je in sommige toeristenkroegen betaald. Een biertje is er niet duur, dat wordt het pas door de wodka die je serveerster drinkt. Geef je niets weg dan laten ze je rustig zitten, maar de aandacht is beduidend geringer.

Mijn terugkeer naar Vietnam is goed getimed. Sinds het voorjaar was de euro behoorlijk gezakt t.o.v. de ollar en dus ook t.o.v. de Vietnamese Dong, die gekoppeld is aan de dollar. Maar momenteel gaat het weer behoorlijk goed met de euro. In de laatste paar weken is deze weer zo'n 10% sterker geworden.

Groeten uit een regenachtig, maar warm HCM.
Foto's volgen nog