Broekje in de branding

In de straat van mijn hotel zit een apotheek. Nou ja apotheek, iemand die medicijnen, pleisters, etc verkoopt. Ten opzichte van vorig jaar is het wel wat verbeterd. Boven de eerst open toonbank, direct aan de stoep, is nu een glaspui met een loket. Ik ging er heen om een flacon muggenspray te kopen. Toen ik daarom vroeg zei de vrouw iets tegen mij wat ik niet verstond. Of ik ..... wil kopen. Pas na de vierde herhaling verstond ik het. Viagra. Ik zal er wel erg wanhopig hebben uitgezien. Of waarschijnlijker, ze biedt het iedereen aan. De betere verkoopmethode in Vietnam, niet geschoten is altijd mis. Met die gedachte troost ik mij maar. Ze willen mij ook altijd een (namaak) zonnebril verkopen terwijl ik op dat moment een echte Ray Ban op de neus heb.Ik heb het maar niet gekocht, evenals de muggenspray. Die heb ik op de toonbank laten staan. Was daar 2 a 3 keer zo duur als elders. Wat dat betreft dus wel een echte apotheek. Ik denk dat ze speciaal voor de toeristen flacons met een prijsstickertje had. Dat is, buiten de supermarkt, redelijk zeldzaam in VN. 65.000 stond er op. Ik had al een keer elders 40.000 betaald en dat vond ik al redelijke oplichting. In de supermarkt 23.000.

De drankleverancier neemt het begrip thuisbezorgd wel erg letterlijk. Met de motorfiets rijdt hij zo het restaurant in. Een krat of vier achterop en een paar dozen blikjes tussen de benen.

Afgelopen vrijdagmiddag 2 uur ben ik met de slaapbus vertrokken naar Nha Trang. De volgende ochtend om 6 uur was ik op de bestemming. Als de weg goed is kun je daadwerkelijk wel wat slapen in de slaapbus, maar halverwege het traject zat een behoorlijk stuk met slecht wegdek. Als de bus elke twee minuten een gat raakt is slapen onmogelijk. Gelukkig was het laatste deel van de weg goed.
Tijdens een stop halverwege brandde de chauffeur nog een paar wierrookstokjes voor op de bus. Dat gaf mij toch wel een veilig gevoel.

De laatste dagen voor het vertrek uit Hue was het weer behoorlijk slecht, maar juist toen ik vertrok, klaarde het op en kwam de zon enthousiast te voorschijn. Ik heb echter al vernomen dat het letterlijk en figuurlijk slechts schone schijn was. Gisteren hebben ze 100 mm regen in Hue gehad. Het regent daar nu nog steeds en naar verwachting de komende twee dagen ook. Was ik dus toch op tijd weg.
Hier in Nha Trang is het heel leuk weer. De dag begint zonnig, later op de ochtend is het af en toe bewolkt. Aan het eind van de middag een buitje en 's avonds is het heel aangenaam.

Ik logeer weer in het hotel met Sea View. Ook deze keer weer een kamer met zeezicht, wat de meeste kamers daar niet hebben en deze keer zelfs op de bovenste etage. Ik heb zeg maar het penthouse. Daardoor heb ik vanaf het balkon niet enkel zicht op de zee en de stad, maar ook op de wasserette. De bovenste etage heeft wel het nadeel dat ik op het uiterste randje van het bereik van de wifi-installatie zit. Dus maar met de laptop onder de arm naar een restaurant met wifi, maar dat is geen straf. Wel duur. Ik heb enkel een dure toeristenkroeg met wifi gevonden. Ik ben hier vanmiddag wel bijna 5 euro kwijt voor een salade, een koffie en een shake.

's Ochtends om acht uur zit ik op het strand. Af en toe even het water in, maar van echt zwemmen komt niet veel. De branding is op de rand van het strand en momenteel is het redelijk onstuimig. Je moet eerst door die golven voor je kunt zwemmen. Gisteren heb ik dat nog enthousiast geprobeerd, maar ik ging een paar keer aardig kopje onder, inclusief salto mortale. Een grote golf kostte mij ook bijna mijn zwembroek. Ik stond daar aan de waterrand met de broek wel erg onzedig laag. Daarna het koord maar stevig vastgesnoerd. Van al die kunsten had ik in de middag aardig spierpijn.
Vanochtend waren de golven nog wat wilder en zo overtuigd ben ik nu ook niet van mijn zwemkunsten, dus heb ik het maar bij pootjebaden gelaten. Een strandwacht schijnen ze hier te hebben, maar ik heb ze nog niet gezien. Ook toen moest ik nog oppassen. Het ene moment sta ik tot de knieën in het water en het volgende spoelt een golf over mijn hoofd.
Mijn zwembroek is een soort kruising tussen Bermuda en sportbroek en ook voorzien van zakken. Die zakken zitten na een paar golven helemaal vol met zand en zelfs fijn grind. Trouwens niet enkel de zakken, ook de binnenbroek is volgelopen en verder heb ik zand in mijn haar, neus en oren. En aangezien door graafwerkzaamheden op het strand, geen idee met wat voor doel, de douche daar niet werkt, kom ik wel een halve kilo zwaarder terug in het hotel. Heerlijk zo'n strandvakantie.