Orasnjegevoel

Zondagochtend (vorige week) om 7.15 ging de wekker. Hup overeind en de TV aan. Op ESPN, een Amerikaanse sportzender. Is er curling aan de gang. Shit, zullen ze dat belangrijker vinden dan schaatsen?! Maar gelukkig, enkel de heat werd afgemaakt en er werd overgeschakeld naar het schaatsen. Per slot is Shani Davis een belangrijke titelkandidaat.
Daar zat ik dan, nog net het oranje T-shirt niet aan. Telkens als er een Nederlander aan de start komt de volumeknop omhoog. Dat kun je wel maken in een Vietnamees hotel. We hebben goud.
Ik koop om uit te delen Hollanda koekjes, boterkoekjes uit Indonesië. Misschien moet ik de volgende keer een paar klompen meenemen.
Op maandag begon het damesschaatsen al om 6 uur. Het eerste uur heb ik maar overgeslagen, maar het belangrijkste heb ik gezien. De 10 km begon voor mij pas om 2 uur 's nachts en dat heb ik overgeslagen, gelukkig. Gisterochtend was er als goedmakertje het nieuws dat de Sauerbreij een gouden plak heeft. Ik wist niet eens dat ik daarnaar had moeten kijken.
De Olympische winterspelen ontgaat de Vietnamezen volledig. De enige sporten waar ze hier Olympisch goed in meekomen zijn Teak Won Do en dergelijke.

Ondanks dit toch wel wat shovinistische gedrag doe ik nog steeds pogingen Vietnamees te leren. Dat gaat heel langzaam maar zeker niet zeker. Maar, vanochtend toch nog wat belangrijks geleerd. Een cabriolet is een "xe bo mui xuong", letterlijk vertaald "voertuig plaats dak naar beneden". Kan ik hier nu eindelijk pochen wat voor mooie auto ik heb.

In het verkeer boek ik meer vooruitgang. Daar hoor ik er nu echt bij. Deze week had ik op mijn fiets een aanvaring met een brommer. Voor ik wist lagen wij beide op de grond. Ik niet goed genoeg uitgekeken en hij maakte een toch erg idiote inhaalmanoeuvre. Geen van beide op wat krammen na gewond. Vanwege de taalbarrière allebei de schouders maar opgehaald. Hij weer op de brommer en weg. Echter mijn nieuwe fiets was niet zo nieuw meer. Dan wordt duidelijk hoe het kan dat een fiets zo goedkoop is. Na één valpartij was zo ongeveer alles krom aan de fiets. Een pedaal stond zodanig scheef dat verder fietsen niet mogelijk was. Dat is hier niet zo'n groot probleem. De mensen die het hadden zien gebeuren wezen mij naar de hoek en daar zat een fietsenmaker op de stoep. Die vindt je hier op bijkant elke straathoek. Hij heeft het pedaal weer min of meer recht geramd. Daarvoor heb ik 30.000 Dong (1,20) betaald, veel te veel. Ik had niet de juiste tactiek gekozen. Uit mijzelf had ik een biljet van 20.000 aangeboden en hij vroeg toen natuurlijk meer. Hij een goede dag en ik allang blij. Anderzijds met een beetje pech was ik die dag zijn enige klant. Fietsenmaker op de stoep is natuurlijk een manier om geld te verdienen als je geen echte baan hebt.
De volgende dag heb ik de fiets naar een andere fietsenmaker gebracht om de wielen weer recht te krijgen. Die is daar zeker een hele tijd mee zoet geweest. De rekening daarvoor was 40.000 Dong. Dat heb ik toen maar afgerond op 50.000. Ik vond het zo ongeveer een klein wondertje, zo goed als hij de boel weer voor elkaar heeft gekregen. Zelf had ik de fiets al total-loss verklaard, zo krom was alles.
Een paar uur na de schuiver begon ik wel redelijk last te krijgen van mijn pols. Dat bracht vanzelfsprekend de nodige hulpvaardigheid weer boven. Eerst kwam er iemand met iets van tijgerbalsem en werd mijn pols ingesmeerd. Daarna ging een ander dokter spelen en begon te draaien en trekken aan mijn hand en pols om te controleren of er niets gebroken was. Hij had volgens mij nog wel een redelijk idee wat hij deed, maar of het nu verstandig was? Ik had ze maar een beetje hun gang laten gaan, met het idee “baat het niet dan schaadt het niet“, maar de pols was natuurlijk al behoorlijk geïrriteerd en een half uur later verhipte ik dan ook van de pijn. Het volgende was om er sap van een of ander kruid of wortel op te smeren. Gelukkig was er toen een oudere vrouw in de buurt met het enige goede idee. Een zak ijs erop.
Om de pols te ontzien heb ik deze nu ingetapet. Bij de apotheek gehaald. Die is net als een fietsenmaker nooit ver weg. Het verband trekt de nodige belangstelling, maar ik hoef enkel mo-to-bike (mijn Vietnamees Engels heeft een behoorlijk niveau) te zeggen en iedereen knikt begrijpend. Zo goed als niemand vraagt of het wellicht mijn eigen schuld was. Dat zal wel onbeleefd zijn om te veronderstellen. Wel vragen ze soms of de motorrijder dronken was. Ik had ook al wel eens geconstateerd dat het hier een serieus probleem is. Er wordt wel erg gemakkelijk op de brommer gestapt na een aantal biertjes.
Er is hier wel verkeerspolitie, maar volgens mij is het net als in Nederland. Het moet actieweek zijn om iets te controleren anders rijden ze gewoon voorbij. Je hebt vermoedelijk wel snel een bekeuring als je geen helm draagt, aangezien iedereen die op heeft. Maar blijkbaar werkt 's avonds de politie niet. Dan zie ik er toch weer die geen helm op hebben.

Gisteren was het volle maan en daarmee is een eind gekomen aan de tijd van nieuwjaar wensen. Tet is met nieuwe maan. Alle versiering is nu opgeruimd. De vlaggen op mijn balkon zijn weg en in het restaurant is de kerstversiering uit de prunusboom gehaald. Het restaurant had ook de grote potten met gele bloemen staan. Deze stonden er nog behoorlijk bij, maar vanochtend zijn ze radicaal opgeruimd.
Ook het slechte weer is verleden tijd. Het is nu weer stralend (heet). Een week lang heeft het veel geregend en daardoor koelt het ook wel aardig af. Weliswaar wordt het niet echt koud, het zal zo'n graad of zeventien zijn geweest, maar omdat hier alles op de hitte is gebouwd, is ook alles open. Daardoor ben je feitelijk de hele dag buiten en dan is 17 graden toch wel behoorlijk fris. De hotelkamer heeft natuurlijk ook geen verwarming, maar ik heb wel een badkuip. Dan neem ik een heet bad om weer een beetje lekker op temperatuur te komen.

Ben ik er even niet en laten ze het kabinet vallen. Niemand hier om daarover een boom op te zetten. Dat is soms wel een gemis. Hier blijft de conversatie vaak erg eenvoudig. Niet enkel door de taal. Krijg hier maar eens de Nederlandse politiek uitgelegd. Hoewel haantjesgedrag begrijpen ze wel, maar dat er mensen zijn die op die hanen gaan stemmen is vermoedelijk een paar bruggen te ver.