Uitgaan in Huê.

De straten rondom mijn hotel vormen de zogenaamde backpacker area. De laatste jaren wordt het ook steeds meer het uitgaanscentrum voor de lokale jeugd. De DMZ, de oudste en wel de meest bekende toeristenbar van de stad, deze wordt als eerste vermeld in alle reisgidsen, trekt al jaren steeds meer Vietnamese gasten. Tegenwoordig zijn de toeristen daar in de minderheid. Hetzelfde geldt voor Brown Eyes. Een aantal jaren geleden de toeristendisco, ook hier zijn onderhand de Vietnamezen in de meerderheid. Voor de disco is de verklaring waarschijnlijk, dat er ook genoeg Vietnamezen zijn, die net als ik de achterlijk luide muziek in de "echte" Vietnamese disco's niet kunnen waarderen.
Zo'n echte disco zit schuin tegenover mijn hotel. Daar kan ik op mijn kamer, dankzij het gebrek aan fatsoenlijke geluidsisolatie, ook van meegenieten tot tegenwoordig zo'n uur of twee 's nachts (vorig jaar was dit nog slechts tot 1 uur). Gelukkig wel een grote diversiteit in muziek, variërend van house via house tot house. En dan tot besluit met nog wat meer geluk een vechtpartij op straat. Vorige week was het goed raak. Meestal bemoeit het personeel zich niet met de heisa buiten, maar deze keer werd een groep jongemannen door het personeel door de hele straat achtervolgd. Het personeel was uitgerust met een grote varieteit aan slagwapens, een zelfs met de waterketel. De buurt is er bepaald ook niet gelukkig mee, maar kennelijk heeft de eigenaar goede vrienden op de juiste plekken. In een paar jaar tijd is deze tent gedegradeerd van luxe en netjes, tot wat ik in Nederland een asobak zou noemen.

De betere klanten zijn allemaal vertrokken naar de Century Pub Beergarden een straat verderop. Biertuin is denk ik een wat kromme vertaling, biertuin doet ook geen recht aan deze zaak. Sinds een jaar of drie gevestigd op het voorterrein van een viersterrenhotel. Het is er wat luid naar mijn smaak, wellicht moet ik onderhand toegeven dat ik wat bejaard begin te worden, maar als uitgaansgelegenheid toch ook een paar sterren waard. Het mag dan een tuin zijn, het is compleet overdekt. Enkel de voorkant is volledig open, feitelijk zit je gewoon binnen. Tenminste, als je binnen kunt komen. Zo druk is het er vaak. Een prima geluidsinstallatie, een podium met disco en of live muziek en!, waarvan ik wat week in de knieen wordt, 2 tv-schermen van ongeveer 3 bij 4 meter. En dit allemaal voor heel schappelijke prijzen. Daar krijg ik een halve liter bier voor 60 cent. In de toeristenbars moet ik 90 cent betalen en dan word ik ook nog afgescheept met een pijpje.

Op de hoek de andere kant uit zit al sinds jaar en dag een klein restaurantje. Altijd wat onduidelijk of ze zich nu op toeristen of Vietnamezen richten. Zo goed als nooit was het daar druk. Dit jaar is dit onooglijke zaakje ineens getransformeerd in een hippe tent, elke avond druk. De klandizie is bijna volledig Vietnamees. Het personeel nodigt mij wel uit om binnen te komen als ik voorbij loop, maar ik zou niet weten waar ik dan wel moet gaan zitten. De stoep is volledig bezet met jongelui op een minuscuul krukje aan even kleine tafeltjes, binnen wel volwassen meubilair, maar al net zo claustrofobisch vol. Wellicht is er nog een plekje op de eerste etage of het dakterras. Sinds kort zijn deze ook bij de zaak getrokken. Dat zal ik eerdaags toch eens proberen.
De overbuurman is hierdoor blijkbaar geinspireerd en heeft kort geleden zijn zaak verandert in een cafe. Ook hij, het is een hij, de zaak heet Ong (meneer) Tao, heeft het nu elke avond druk. Voorheen was dit een restaurant. Tenminste, tien twaalf jaar geleden ben ik er eens binnen geweest voor een etentje. Echter al jaren vroeg ik mij af, of de zaak uberhaubt nog open was, zo weinig beweging zag ik daar. Voor het restaurant diende je naar de eerste etage te gaan. Op de begane grond was enkel een grote kale open ruimte. Die ruimte is nu een groot terras. Die opzet van binnen maar toch buiten zitten, is iets wat hier goed werkt. Is natuurlijk ook niet zo gek in dit klimaat. Wat verderop is, ook al dit jaar, ook het daar zittende restaurant omgetoverd in een beergarden. Ook deze heeft het nu de hele week druk. Voorlopig houdt het nog niet op. Aan de volgende beergarden wordt gewerkt.

Dat de straten tegenwoordig in weekeinde 's avonds worden afgesloten voor het verkeer draagt nog eens extra bij aan de drukte. Tot op heden blijft de afsluiting een hoop publiek trekken. Als het weer een beetje meewerkt is het telkens druk.

Hue krijgt langzaam maar zeker een bruisend nachtleven. Nou ja nachtleven. Op een paar zaken na is het toch om middernacht wel afgelopen. In een tropisch klimaat is iedereen gewend vroeg op te staan. Maar voor een avond gezellig uitgaan is deze buurt tegenwoordig een echte aanrader. En voor wie na middernacht nog door wil, als ze nog gasten hebben, zullen ze je er niet rap uitzetten. En anders zijn er altijd nog de disco's.