Halloween

Waarschijnlijk zal het aan de meesten van jullie afgelopen week wel ongemerkt voorbij zijn gegaan, maar vrijdag was het Halloween.
Netzomin als dat het geen Nederlands feest is, is het ook bepaald niet Vietnamees. Tot slechts een paar jaar geleden was het een feest dat enkel de toeristen hier vierden. Nu is het nog wel min of meer voorbehouden aan de toeristenkroegen, maar tegenwoordig mag je als toerist blij zijn, als je uberhaubt nog binnen kan komen op Halloween.

Weken van voorbereiding gaan er aan vooraf. Het personeel vult lege uurtjes, en die hebben ze veel, met het in elkaar knutselen van de versiering. In mijn stamkroeg hebben ze de versiering gekleurd op de biljarttafel. Het laken zit nu vol met grote inktvlekken.
Plastic flessen werden doormidden geknipt, aan het plafond opgehangen en een waxinelichtje erin. Verder als griezeleffect spinnenwebben daar tussenin (van oorsprong een nylon visnet). Als ik de opmerking maak, dat dit toch wel wat brandgevaarljk is, wordt ik wat meewarig aangekeken. Nederland is na Volendam wellicht wat doorgeslagen in brandveiligheidseisen, maar hier zouden ze rustig iets meer gevaarbewust mogen zijn. Ik moet hier de eerste zaak nog tegenkomen die een nooduitgang heeft.

De DMZ-bar, de bekendste toeristenbar hier in Hue, is op Halloween meer dan afgeladen, een behoorlijk stuk stoep van de buren wordt ook omgetoverd in terras. Bijkant honderd procent van de gasten is Vietnamees. Het menu is voor de avond aangepast en prijzen liggen zo'n twintig procent hoger dan normaal. En normaal is het al een stuk duurder, dan wat in Vietnam normaal is. Er is tegenwoordig, prima zou ik zeggen, een catagorie Vietnamezen die dat kan en wil betalen. Je kunt natuurlijk ook nog wel trachten de rekening overzienbaar te houden. Een jong stelletje een tafeltje verderop, doet het met ieder één drankje en gezamelijk een pannekoek. Als ik na anderhalf uur vertrek, zijn de pannenkoek en de drankjes nog niet op. Voor een grote groep Vietnamezen is zelfs dat nog te duur en die staan van de straat toe te kijken. Het zo druk dat het verkeer en bijna niet door kan. Dat was trouwens de avond ervoor, toen werd er zeg maar al voorgefeest. Toen kon ik nog wel een plaatsje krijgen.

Op Halloweenavond zelf, ben ik naar mijn stamkroeg geweest. Dit in het gezelschap van de serveersters van mijn stamrestaurant. Een van de dames is twintig, maar de anderen zijn tieners van veertien, vijftien en zestien. Enkel al de aankondiging dat ik ze zal tracteren, leidt tot een vreugdeuitbarsting. Ik vraag mij af of je in Nederlandse tieners nog zo blij kunt maken. Ik heb nooit kinderen hoeven op te voeden, dus ik kan niet bepaald met verstand van zaken spreken, maar daar zit ik dan als een soort veranwoordelijke ouder.
De dames bedenken dat ze allemaal een biertje willen, lekker spannend. Ik heb ze nog nooit een drup zien drinken. Mijn nee is teleurstellend, maar er wordt wel braaf naar mij geluisterd. Hier luisteren kinderen nog naar ouderen. Dit is allemaal wel goed om mijn Vietnamees op te krikken, aangezien hun Engels nauwelijks verder strekt dan de menukaart van hun restaurant.
Ze maken het mij niet duur, het blijft bij één drankje. Op het terras kun je je gezicht door een proffessional laten beschilderen en dat is duidelijk belangrijker. Aangezien ik denk dat ik wel mooi/lelijk genoeg van mijzelf ben, heb ik alle tijd om een aantal biertjes naar binnen te werken, hij wel.

Het is nu regentijd, maar dit jaar valt het reuze mee. Een paar keer heeft het 's nachts geregend. Het is heel redelijk weer. Niet teveel regen en ook niet al te heet. Dit schrijven is natuurlijk wel de goden verzoeken. Pas zei een Vietnamees dit nog tegen mij en toen gingen de volgende middag de sluizen vol open om pas na middernacht te stoppen. En dan regent het zodanig, dat je denkt dat er nooit meer een einde aan zal komen.