Regen

Voor deze tijd van het jaar regende het de afgelopen tijd erg weinig. Op een paar dagen met regen na, was het hier enkel zonneschijn en 33 graden of meer. Daar is nu een abrupt einde aangekomen. Het regent het nu al bijna vier dagen met slechts een enkele droge periode.
Het heeft geen nut om te schuilen tot de bui over is, of je moet wel erg veel geduld hebben. Een dergelijk bui duurt uren en al die tijd hoost het. Als je te lang wacht om er door te gaan, wordt het enkel moeilijker om ergens te komen. Sommige straten verdwijnen onder kniediep water.
Het is wat onbegrijpelijk dat men dat niet aanpast. Dergelijke buien zijn hier nou niet bepaald zeldzaam. Ik weet al precies waar ik er niet meer door kan als het regent. De gemeente ziet dit blijkbaar niet als een dringende prioriteit en de Vietnamezen hebben er mee leren leven.
Het moet behoorlijk diep worden, willen ze niet meer proberen er met de brommer doorheen te rijden. Sommige zelfs met een behoorlijke vaart, blijkbaar met de gedachte, als ik harder rijdt word ik niet zo nat. Soms blijkt het toch dieper en slaat de brommer af. Tijdens de bui zie ik diverse mensen lopen met de brommer.
De achterpassagier schuilt onder de flap van de poncho van de bestuurder. Ik vind dat maar een behoorlijke enge kermisattractie. Je ziet helemaal niets, maar wordt wel alle kanten opgeslingerd.
Zie het videotje. Ik heb toch maar geen dure smartphone gekocht, dus de kwaliteit van het filmpje is knudde. Het idee telt moeten jullie maar denken.
Ik was 's ochtends naar het postkantoor gegaan om postzegels en een krantje te kopen. Eigenlijk wilde ik nog een rondje in de omgeving fietsen. Toen ik bij het postkantoor weer weg wilde rijden, vond ik de lucht wel behoorlijk donker worden. Juist toen ik bedacht dat een eind fietsen wellicht niet zo'n goed idee zou zijn, voelde ik de eerste druppel. Ik kon nog maar net op tijd onder de luifel van het postkantoor komen, vijf meter verderop. Ik heb daar 10 minuten gestaan, tot het hopeloze hiervan tot mij doordrong. Gelukkig heb ik steeds een regenjas voor noodgevallen bij mij, een plastic zak met mouwen en een capuchon. Redelijk geschikt voor eenmalig gebruik. Daarin gekleed ben ik naar een restaurantje gefietst een tweehonderd meter verderop. Ik voelde mij net een duikbootkapitein. Daar heb ik toen nog bijna twee uur gezeten, voor het weer enigszins droog werd. Samen met twee andere buitenlanders die hier wonen. Zij hadden beide de zelfde Engelstalige krant als ik gekocht, maar hadden wel het geluk dat 10 minuten eerder te hebben gedaan als ik. Daarna terug naar het hotel waar ik slechts kon komen met door een halve meter water te waden.

De eigenaar van mijn hotel heeft klaarblijkelijk bedacht, dat ik wel een erg goede klant ben. Ik ontbijt niet in het hotel. Over het algemeen krijg je in de hotels niet veel bijzonders geserveerd en op elke straathoek kun je in hier voor weinig geld prima te eten krijgen. In mijn hotel is het een Westerse stijl ontbijtbuffet en daarvoor ben ik niet in Vietnam. Het is nog duur ook, zo'n vier euro. Gisteravond vertelde de receptioniste mij, de baas zelf zal wel geen Engels spreken, dat ik in het vervolg gratis mag ontbijten. Op mijn beleefde weigering dat ik liever ergens een Vietnamese bamisoep ga eten, was de reactie dat ze dat ook hadden. Mijn argument was dus weg en vanochtend schoof ik aan. Nou, laat ik het zo zeggen, morgen ga ik wel weer ergens heen waar ik moet betalen. Het ontbijt in het hotel is niet gewoon duur, maar schreeuwend duur. Het ergste daarvan is dat toeristen er de specialiteit van de stad, bun bo Hue (bamisoep van rundvleesbouillon) voorgeschoteld krijgen en die zich dan hoofdschuddend afvragen hoe Vietnamezen dit nu in hemelsnaam lekker kunnen vinden.De hoteleigenaar heeft dan misschien wel bedacht dat het een goede zaak zou zijn mij wat meer te verbinden, maar dat zal hem met zijn ontbijt niet lukken.

Mijn stamkroeg heeft een halfjaar geleden nieuwbouw gepleegd. Daarbij is over het terras een uitschuifbaar canvasdak gemaakt. Dit in eerste instantie tegen de zon, maar nu natuurlijk ook wel handig als het regent. Daar was het echter niet op gebouwd en gisteren heeft het dak het dan ook begeven. Ik had het al wel zien aankomen. Het water bleef er op staan en bij een stevige bui bolde het vervaarlijk door. Het personeel probeerde dan uit alle macht het water er vanaf te laten lopen, maar gisteren won de regen. De reeds genoemde bui was teveel van het goede. Direct vandaag al werd er gewerkt aan een nieuw dak. Vanaf mijn hotelkamer kan ik ze bezig zien en ook horen. Een hamer is duidelijk het belangrijkste stuk gereedschap dat ze hebben.