Poncho-weer

De laatste dagen regent het veel en vandaag zijn de sluizen wel helemaal opengegaan. Ik overweeg nu toch om de korte broek te vervangen door de lange, aangezien de temperatuur zo langzamerhand onder de vijfentwintig graden zakt. Ondanks het weer gaat het leven gewoon door, enkel is nu iedereen gekleed in een poncho. En de straatveegster veegt de goot, die dus vol water staat, in de stromende regen. Ik heb trouwens de mooie nieuwe veegauto al een paar dagen niet meer gezien. Wellicht mag deze niet buiten in de regen, of is de benzine voor de maand oktober al op.

Op TV is hier al jaren een spelshow waarbij mensen in arme regio’s geld kunnen winnen. Zwaar gesponsord door de bekendere wasmiddelenfabrikant. De deelnemers moeten onder andere handwerktaken doen. Zoals zo snel mogelijk een aantal lappen stof aan elkaar naaien. De prijzen zijn vaak iets van een paar miljoen Dong. ( 1 miljoen is 40 euro) Een klein oud vrouwtje won 20 miljoen. Het mensje bezweek bijkans onder de emotie. In die arme regio’s is 800 euro zeker 2 jaarsalarissen. Op de commerciële zenders, die hier ook talrijk zijn, zenden ze dezelfde rommel uit als in Nederland.

De nachtportier van mijn hotel is vervangen. De vorige snurkte overal doorheen. Als ik na half twaalf terug kwam lag hij al op één oor. In de hal onder een muskietennet. Mijn sleutel ligt op de balie. Het is wel knap om door te slapen aangezien de deur behoorlijk klemt en ik deze enkel met veel kabaal open krijg. Alhoewel zijn gesnurk overstemde het gemakkelijk. Ik kon hem buiten al horen. Zijn vrouw zal blij zijn dat hij nu weer thuis slaapt.

Mijn pogingen om Vietnamees te leren zijn zo af en toe om behoorlijk moedeloos van te worden. Het zijn allemaal heel erg kleine woordjes die afhankelijk van hoe je ze uitspreekt iets heel anders kunnen betekenen. Zo wilde ik vertellen dat ik mij wat ziek voelde, “ôm”. Maar iets anders uitgesproken kan”ôm” ook betekenen; omarmen. Een spraakverwarring is dus snel geboren. Dan heb je ook nog “om”zonder dakje dat natuurlijk ook nog wat anders betekent. De O met of zonder dakje zijn de korte en lange O. En niet te vergeten een O met een krulletje, een soort eu. Daarbovenop komen dan nog de leestekens, vijf. Dat zijn dus vijftien O’s. Telkens betekent het wat anders. Het zelfde geldt voor de andere klinkers. Zelfs de I heeft een aantal leestekens. Als je al vijfenvijftig bent en het gehoor dus niet meer honderd is, dan is het wel erg moeilijk. Ze zeggen mij dan de woordjes voor met een vanzelfsprekendheid, dat het toch duidelijk verschillende woorden zijn , maar soms kan ik, hoe ik mij ook inspan, het onderscheid echt niet horen.

Om terug te komen op het ziek voelen, mijn stoelgang was wat erg enthousiast. Vermoedelijk wat gegeten dat in de rivier was schoongemaakt. Als doorsnee voorzichtige toerist hoef je daar niet zo bang voor te zijn, maar ik heb nu eenmaal een wat zwakke maag, of wellicht ben ik wat overmoedig. Ik had verwacht onderhand wat resistenter te zijn, maar dat valt tegen,. Nadat drie dagen dieet van droge rijst en thee (zonder suiker) niet echt hielp, heeft een Vietnamese vriend voor mij medicijnen gehaald. Hij wist wel een betrouwbare apotheek. Je vindt ze hier op elke straathoek, maar er zijn er diverse waar ik nog geen hoestsiroop zou willen kopen. Gelukkig kan er nu weer smaakvoller worden gegeten en vanavond ga ik ook maar weer eens een biertje halen. Dat zal er wel in gaan.

Voor de geïnteresseerden, in de supermarkt hier kost een doos met vierentwintig blikjes Heineken twaalf euro. n.b. Heineken valt in Vietnam in de categorie duur. Als dat uit kan, dan moet ik toch goed zitten met mijn aandelen Ahold.