Naar Hanoi.

Vrijdagavond ben ik uit Huế vertrokken. Met de nachttrein ben ik naar Hanoi gereisd. De trein duurt weliswaar een heel stuk langer dan het vliegtuig, 14,5 uur i.p.v. 1,5 uur, maar ik vind het wel een stuk aangenamer reizen. De treinstations zijn in het centrum van de stad, dus vlak bij mijn hotel. Het vliegveld van Hanoi is drie kwartier met de taxi. Je hoeft niet uren van de tevoren aanwezig te zijn en niet in de rij voor successievelijk het inchecken, de veiligheidscontrole waar je je tegenwoordig bijkant moet uitkleden en het boarden. En dan bij aankomst kan je gaan staan wachten op je koffer.
En dan ook nog, ik neem de nachttrein, dus ik slaap een groot deel van de reis. Daarbij komt dat je op deze manier ook veel meer van het land ziet, als je tenminste niet slaapt.
's Ochtends komen ze langs met een karretje met eten en drinken. Gezien de keuze laat ik het eten maar passeren, ik red het wel zolang op wat snoepgoed, maar een kop koffie gaat er wel in. De dame met wie ik de coupe deel, bestelt twee eieren en biedt heel gul mij er een aan. Gelukkig ben ik al vaker in Vietnam geweest en weet ik dat het geen gewone eieren zijn. Het zijn eende-eieren met een ontwikkeld kuiken erin. Heel beleefd bedank ik hiervoor. Ik heb het echt wel geprobeerd, maar ik vind het werkelijk niet te vreten.

Via het internet had ik een hotel in Hanoi geboekt. Dicht bij het station, ongeveer een kwartier lopen. Helaas het regende, dus toch maar een taxi. Door het eenrichtingsverkeer dient die een eind om te rijden en gaat het nauwelijks sneller dan lopen.
Daarnaast had ik dit hotel uitgezocht, omdat het een kamer met balkon voor een schappelijke prijs aanbood. Wederom pech. Helaas, excuus, excuus, er is geen kamer met balkon vrij. De gasten krijgen de schuld, ze hebben nog niet uitgecheckt (het is half een 's middags) en klaarblijkelijk is het maar de vraag of ze überhaubt vertrekken.
Of ik het erg vind een nacht in een andere kamer te verblijven, dan kan ik morgen naar de gereserveerde kamer verhuizen. De kamer die ik heb gereserveerd is een "Deluxe". Er is nog wel een "Superior" kamer vrij. Nou overdrijven is ook een vak. De Superior is een binnenkamertje. Het heeft wel een raam, maar dat biedt slechts uitzicht op het trappenhuis. Ik vind dat vreselijke kamers, je hebt geen idee of het dag of nacht is, of de zon schijnt of dat het regent. Aangezien het nu regent heb ik geen zin een ander hotel te zoeken, dus moet het maar. Ik laat wel vrij duidelijk blijken, dat ik helemaal niet blij ben. Klaarblijkelijk maakte dat wel enige indruk. Als ik een uurtje later het hotel wil uitlopen, om te gaan lunchen (beter mijn verlate ontbijt), krijg ik te horen dat er alsnog een kamer met balkon is vrijgekomen. Die moeten ze nog even schoonmaken, dan kan ik er na mijn lunch in.

Ik heb nu een nette kamer, heel wat Deluxer dan de Superior. En een balkon, weliswaar niet meer dan een staanplaats voor twee personen, maar het is een balkon. Er valt nog wel wat meer op het luxe karakter van de Deluxe af te dingen, maar in de prijscategorie waarbinnen ik een hotel zoek, kun je ook niet al te veel noten op je zang hebben.

Zoals gezegd het regent in Hanoi. Het is dus ook koud. Het was 27° in Huế toen ik daar vertrok, hier is het een graad of 15. Aangezien ik niet al te veel warme kleding in de koffer heb zitten en de weersverwachting voor de komende dagen niet veel goeds voorspelt, heb ik vanmiddag nog een trui aangeschaft. Vanzelfsprekend een North Face. Kostte een tientje.

Nog een paar dagen Hanoi en dan woensdag het vliegtuig. Kan ik weer in de rij gaan staan. En deze keer komt er dan ook nog de rij voor de douane bij. Donderdagochtend ben ik weer thuis. Tot ziens in Deventer.

p.s. de volgende reis is al geruime tijd geleden geboekt.