Oud en nieuw in Vietnam

De vorige zaterdag was het Valentijnsdag. Dit jaar sneeuwde het wat onder in het Tet-geweld. Normaal gesproken struikel je dan over de bloemenverkopers. Nu waren er nog steeds genoeg, maar toch wel wat minder. Het zijn vaak gelegenheidshandeltjes. Studenten die wat bijverdienen met zelfgemaakte bloemstukjes. Ik denk dat veel van hun al vakantie hadden en terug naar huis zijn. Hue is een belangrijke universiteitsstad en veel van de studenten komen van elders.
Ik ben ooit begonnen met dergelijke gelegenheden, er is ook nog twee keer per jaar vrouwendag in Vietnam, een bloemetje te kopen voor het personeel van mijn stamkroeg, restaurant en hotel. Nu kan ik daar met goed fatsoen niet meer onderuit.
Eerst bij een winkel gekeken, waarvan ik uit ervaring weet, dat het kwaliteit is. Maar deze had nu enkel dure bloemstukken van rozen. Acht euro per stuk en dat is een boel geld hier.
Toen toch maar bij schoolmeisjes bloemen gekocht. Een tweetal die ergens op de stoep zaten met drie bloemstukjes en een tiental kleine boeketjes. Al te proffessionele handelaren waren ze niet. De genoemde prijs was gelijk de juiste prijs en niet minstens dubbel. Twee euro per stuk. Dus zonder onderhandeling heb ik ja gezegd. Daarna kostte het wel enige moeite ze te overtuigen dat ik alle drie de bloemstukken wilde hebben.

Dinsdag, de dag voor Tet, was vreselijk druk. Kennelijk denkt men dat de bloemen en boompjes waarover ik de vorige keer vertelde, op de laatste dag in prijs zijn gedaald. Wellicht is het ook zo, maar ik heb wat mijn twijfels als ik zie hoe druk het dan is. Meer het moment voor de handelaar.

Niet enkel de huizen worden met bloemen gesierd, ook de stad wordt aangekleed. Op diverse plekken heeft de gemeente bloemen geplaatst. Gewoon bloempotten los op de stoep met een klein hekje er omheen. Ik vraag mij af, hoe lang zoiets in Deventer ongeschonden zou blijven staan.

De viering van oud en nieuw is hier niet wezenlijk anders dan bij ons. Oudejaarsavond is feest en de dagen daarna op bezoek bij familie en vrienden. Wel is anders, dat het hier ook erg belangrijk is, om de overleden familieleden te herdenken. Veelal gaat men dan ook naar de begraafplaats.
Als ik het een beetje goed begrijp, dan is de taalbarrierre toch wel groot, worden de overledenen uitgenodigd Tet mee te vieren.
Daags na Tet zie ik bij alle familietempels (als je geld hebt bouw je een tempel om de overleden te herdenken) de deuren open staan. Deze tempels, die varieren van simpel tot extravagant en dan zijn ze groot genoeg om meerdere families te huisvesten, zijn het grootste deel van het jaar niet in gebruik en afgesloten. Nu stonden overal al de drie deuren open (ze hebben altijd drie deuren). Ik had al bedacht dat dit was, zodat de geesten weer terug naar huis zouden kunnen, maar het is om alle familieleden in de gelegenheid te stellen, langs te komen en te offeren. Een familielid zet de deuren open en de rest van de familie kan dan komen als het hun uitkomt.
Bij familie op bezoek betekent ook li xi geven. Een rode envelop met geld. Van oorsprong voor kinderen met wat klein geld, bedoeld als geluksbrenger. Tegenwoordig echter is het ook al de bedoeling je ouders geld te geven. En dan gaat het niet meer om een symbolische gift. Ik sprak er een, die mij vertelde, dat de li xi voor haar en zijn familie zo'n tien miljoen dong was (400 euro). Ik denk dat dit wel zo ongeveer een gezamelijk maanloon van hun is. Ik schat ze dus niet in op slechte verdieners. En wat ik verder zo hoor, is dit niet uitzonderlijk.
Dan valt het voor mij nog mee, voor de kinderen van vrienden en het personeel van mijn stamtenten ben ik een dikke honderd euro kwijt.
Als de verplichtingen achter de rug zijn is het tijd voor ontspanning. Vooral heel, heel veel kaart spelen. Als je kinderen hebt, met hun naar de speeltuin. In Hue zijn een paar commerciele speeltuinen. Het zijn meer kleine kermissen. Normaal gesproken zie ik daar hooguit in het weekeinde wat mensen, maar nu was het behoorlijk druk. Voor de ingang hebben speelgoedhandelaren hun waar uitgestald. Kinderen worden nu verwend. Gezien het aantal ballonhandelaren krijgen ze toch wel minimaal een ballon. Ik kan niet ergens fietsen, of ik kom wel een handelaar tegen met een enorme vracht ballonnen in alle mate en vormen.
De jongelui gaan 's avonds massaal uit. De disco's zijn afgeladen. Tegenover mijn hotel zit een disco en een groot deel van de straat veranderd in een parkeerplaats voor scooters. En dan staat het grote terrein wat ze normaal gesproken hiervoor gebruiken, ook al helemaal vol.
Morgen weer terug naar normaal, dan is voor de meesten de Tet-vakantie afgelopen.