Haloween

Afgelopen week was het Haloween. Dit zou in Nederland naar alle waarschijnlijkheid volkomen ongemerkt aan mij voorbijgaan, maar hier was ik al ruim van te voren op de hoogte. Het personeel van mijn stamkroeg was al weken bezig versieringen te maken. Niks kant-en-klaar kopen bij de feestwinkel. Oude lakens verven, spinnenwebben knopen en de spinnen uitknippen.
In de straat van mijn hotel staan een paar grote kroegen, die zich goeddeels op toeristen richten, maar op Haloweenavond was het merendeel van de bezoekers Vietnamees. Ik heb het nog nooit zo druk gezien. Niet enkel waren de kroegen vol, ook de buiten op straat was het een drukte van belang. Veel Vietnamezen zullen deze kroegen wel wat te duur vinden, dus dan maar vanaf de straat de gekte bekijken. Veel valt er eigenlijk niet te zien. Het personeel en een handvol buitenlanders zijn verkleed, maar dan houdt het wel op. De Vietnamezen, afgezien van het kroegpersoneel, waren niet verkleed, maar het was toch duidelijk wel iets waar je bij wilde zijn.
De enige verklede Vietnamezen die ik heb gezien, collecteerden voor een goed doel.

Tegenover mijn hotel is sinds kort een kleine supermarkt gevestigd. Dit soort winkeltjes ken ik al wel uit de toeristenwijken in Nha Trang en Sai Gon, maar hier in Hue is dit de eerste.
Het is een echte gemakswinkel. Ze verkopen alles wat je zo nodig kan hebben als toerist. Zeep, tandpasta, drank, sigaretten, melk, toetjes, chocolade, chips. Alles behalve echt eten. Ze zijn nog het beste te vergelijken met een campingwinkel.
Deze winkeltjes zijn wel een stuk duurder dan elders, in Sai Gon en Nha Trang zo'n tien procent. Maar zijnde de enige in Hue, dus zonder concurrentie in zijn soort, spant deze wel de kroon. Deze is tot zo'n dertig procent duurder dan de normale supermarkt. Ik kom er dus niet veel, ik weet de weg wel naar de andere winkels. Enkel hebben ze er sommige artikelen die je elders niet kunt krijgen. Zoals Nederlandse chocolade, net zo duur als op Schiphol. En!, beugelflessen Grolsch. Een net zo'n grote fles Saigon bier kost er 16.000 dong en dat is al behoorlijk prijzig. De beugel kost 96.000 dong (ruim 3 euro) Ik heb het nog niet gekocht. Het lokale bier bevalt mij wel en de Grolsch kan wel wachten tot ik weer thuis ben.
Ondanks de hoge prijzen loopt het wel behoorlijk. Veel toeristen vinden dit soort winkeltjes wel zo prettig. Je kunt het op je gemak uitzoeken, alles is netjes verpakt en geprijsd en je bent redelijk zeker dat het kwaliteit is en je hoeft niet af te dingen. De prijzen mogen dan wel hoog zijn, je wordt er niet opgelicht.
Naast deze winkel zit nog een traditioneel Vietnamees winkeltje, waar ze wel de neiging hebben de prijs afhankelijk voor toeristen nogal op te kloppen. Deze is hooguit voordeliger als je de prijzen kent. Ik wilde er jaren geleden een keer iets kopen, maar toen de prijs werd genoemd, heb ik mij maar direct omgedraaid en ben weglopen zonder iets te kopen. Ik ben er nooit weer geweest. Ook bij de Vietnamezen hier in de straat heeft het winkeltje een slechte naam.
Naast de eigenaresse zitten er een groot deel van de dag wel wat stevig uitgevallen dames voor de deur het leven te bespreken. Zoals een echte Vietnamese winkel betaamt, kun je er ook koffie krijgen en op het terrasje, een plastic tafeltje en vier plastic stoeltjes, nuttigen.
De dames komen bijkant enkel in actie als het regent, regencapes verkopen aan toeristen. Maar soms krijgen ze het op hun heupen en komen ze overeind om te proberen bij toeristen euromunten te wisselen. Deze hebben ze vermoedelijk in betaling genomen tegen de zelfde koers als een dollar en proberen nu de echte eurokoers te krijgen. Het zou mij niet verbazen als ze deze ook opkopen van andere straathandelaren, want ze hebben altijd euro's.
Dit winkeltje moet toch wel veel last hebben van de nieuwe buurman, waar de toeristen in- en uitlopen. De dames zitten er echter nog net zo vrolijk voor de deur, of hoe je het ook noemen mag. Ze keuren mij geen blik waardig, valt geen rooie dong aan te verdienen.
Gelukkig is dit hier wel een uitzondering. Er zijn genoeg winkeltjes te vinden, waar ze niet proberen je op te lichten. En, het merendeel van de Vietnamezen hier in de buurt groet mij altijd als ik voorbij kom.