Beter oppassen in het verkeer.

Onderhand ben ik wel gewend aan het verkeer hier. Als je het voor het eerst ziet is het een angstaanjagende chaos, maar na enige tijd merk je dat er toch wel een logica inzit. Vaak werkt dat zelfs beter, dan als je je aan de officiele regels houdt. Bijvoorbeeld zoals links afslaan. Recht oversteken en pas over de helft naar links draaien is levensgevaarlijk hier. Ze rekenen er niet op en niemand wil stoppen, ook niet als je van rechts komt. Dat is de grootste kunst hier, wat bijsturen, wat bijremmen, maar vooral doorrijden. En als je wacht tot de weg vrij is, kon je wel eens lang wachten. Dus sla je hier linksaf via de binnenbocht. Je komt dan wel op de verkeerde weghelft tegen het verkeer in, maar dat is doodnormaal. Daar rekenen ze op en ze rijden wel om je heen. Je blijft dan net zolang spookrijden tot je wat ruimte ziet en naar de goede weghelft kan.

Bij het stoplicht heeft linksaf voorrang op rechtdoor. Niet officieel, maar dat wordt afgedwongen. Zodra het licht op groen springt, gaat iedereen die linksaf moet gelijk de binnenbocht in en blokkeert zodoende de doorgang voor rechtdoor. Rechtdoor remt wat bij en komt dan rechts om je heen. Af en toe is er wel een stuk ongeduld, die met een peut gas probeert de linksafgaande meute te snel af te zijn, zodoende dwingt hij op zijn beurt voorrang af. Dat hier niet veel meer ongelukken gebeuren komt omdat het merendeel rekening houdt met idioot gedrag van een ander en best wel rustig rijdt. Er is hier een stoplicht dat behoorlijk verstopt zit achter een paar grote bomen en het is mij al overkomen dat ik daar geheel onbedacht door rood ben gereden. Niemand die zelfs maar naar je toetert, ze rijden wel om je heen. Alhoewel niet helemaal waar, toeteren doen ze altijd, maar dat heeft niets te maken met mijn door rood rijden.

Na een paar dagen hier betrapte ik mij er op, dat ik wel erg nochalant door het verkeer heen slingerde. Daar heb mijzelf toch wel wat in gecorrigeerd. Er blind op vertrouwen dat ze wel om je heen rijden, is eigenlijk wel net iets teveel het geluk tarten. Nu ben ik weer wat voorzichtiger en zoek als het even kan dekking achter een scooter of auto die ook linksaf gaat.

Ps Vietnam heeft 98 miljoen inwoners met 60 miljoen motoren en 4,5 miljoen auto's.

Ik ben de enigste met een voor- en! achterlicht op de fiets. Fietsen zijn al zeldzaam en met licht is zeldzamer dan de loterij winnen. Het valt mij op, dat er momenteel ook weer de nodige scooters en motoren zijn zonder licht. Dat was een tijd geleden toch niet zo, er werd toen duidelijk op bekeurd. Kennelijk heeft de politie nu andere prioriteiten, lijkt wel Nederland. Ik zie momenteel trouwens maar weinig verkeerspolitie en 's avonds al helemaal niet. Dat laatste was altijd al zo.

In de heuvels en bossen rondom Hue zijn de nodige imposante graven van de keizerlijke familie. Die weet ik bijkant allemaal wel te vinden, ook de minder bekende. Ik kan hier makkelijk toergids zijn. Ik schep er best wel plezier in, als ik weer zo'n graftombe heb gevonden, om de foto's dan te tonen aan een beroepsgids, ik ken de nodige reisleiders, en hem te vragen of hij weet waar dat is.

Deze week kwam ik erachter dat ik ze toch nog niet allemaal kende. Ik ging naar de tombe van de keizer Dong Khanh, die kende ik wel, maar de laatste jaren waren ze druk met restauratiewerk en kon je er niet in. ps Ik ben er toen al wel in geweest, met vriendelijk kijken kom je een heel eind. Nu is de restauratie klaar en is het geopend voor het publiek. Een mooie gelegenheid om nog eens te kijken. Dit grafmonument wijkt nogal af van de andere keizergraven. Meestal is het een geheel ommuurd complex met naast het graf tempels ter aanbidding van de keizer. Hier lag de eigenlijke tombe buiten de ommuring een eind verderop in het bos. Bij de restauratie was tegelijk ook een mooi wandelpad door het bos aangelegd naar het graf. Maar er waren nog meer nieuwe paden, die op hun beurt naar andere tombes leiden. En die kende ik nog niet. O.a. die van Kien Thai, de vader van Dong Khanh en nog 2 andere keizers die het alle drie niet lang hebben volgehouden. Kien Thai is zelf geen keizer geweest, hij was al overleden voor het zijn beurt was. Maar hij heeft wel een heel erg mooie graftombe. Duidelijk ook pas gerestaureerd. Ik verheug mij er al op, om de foto's die ik heb gemaakt te tonen aan een toergids. En ook nog een doel voor volgende fietstochtjes, wellicht valt er nog meer te vinden.