Niet bepaald een doorsnee vakantie.

Pas afgelopen donderdag testte ik negatief op het virus. Het werd tijd. Al die dagen hield ik het contact met anderen minimaal. Alhoewel ik heb de indruk, dat zo ongeveer niemand nog bang is voor het virus. Dat was toen ik hier twee jaar geleden vertrok wel anders, toen waren ze onevenredig bang, terwijl het toen nog nauwelijks heerste. In de straat van mijn hotel zitten een aantal grote uitgaansgelegenheden. Die zijn nu weer elke avond afgeladen vol. De eerste twee dagen moest ik het op mijn hotelkamer doen zonder schoonmaak. Ik zette de prullebak op de gang en de gebruikte handdoeken ernaast. Maar op dag drie kwam de werkster alweer zonder probleem. Ze is niet de beste werkster, maar ik gaf toch maar een ruime fooi.

Mijn vrienden zorgden voor mijn natje en droogje. De (voormalige) restauranteigenaresse kookte elke dag voor mij en haar man kwam het brengen. Elke ochtend bracht hij mij ook koffie. Hij spreekt amper een woord Engels en mijn Vietnamees laat ook nog steeds te wensen over, maar hij hield mij dan toch telkens wel een uur gezelschap. Dagelijks kreeg ik berichtjes van zijn vrouw, wat ik wilde eten. Telkens reageerde ik met, dat ik eet wat de pot schaft. Later hoorde ik dat hun dochter had gezegd, dat sinds Kees er is, het elke dag lekker eten is. Ben ik wel met haar eens.

Helemaal opgesloten zat ik niet. In de middag ging ik toch wel een eindje wandelen. Wel braaf met mondkapje (ffp2) voor en alle contacten vermijden. Op de eerste wandeling klonk er al een gil over de straat. Een jongedame die hier op straat scharrelt, kreeg mij in het vizier en was mij nog niet vergeten. Ik geef maar heel beperkt aan bedelaars en zeker niet aan jongeren die toeristen in het vizier hebben. Maar deze jongedame is duidelijk niet 100% en krijgt telkens wel wat van mij, 20 cent soms zelfs wel 40. Als ik haar wat geef is ze blij en huppelt (letterlijk) vrolijk verder. Wel eerst even mijn handen ontsmet met het flesje dat ik bij mij heb, voor ik het geld pak.

Nu ik weer vrij ben, gelijk vrijdagochtend naar het zwembad. Mijn knipkaart was na twee jaar nog geldig. Wel bleken de openingstijden verandert. Ik was dus een halfuur te vroeg. Het is telkens een uur zwemmen en ik was gewend om om halfacht te gaan. Nu wat in dubio of ik de komende week om zeven uur of om acht uur ga. Zeven uur is wel erg vroeg, maar om acht uur staat de zon al redelijk hoog.

Het eten hoefde dus ook niet meer te worden gebracht en ik heb vrijdag bij mijn vrienden thuis gegeten. Vegetarisch, dat moet eens in de maand. Ik zat tegenover de moeder van mijn vriend, een patente dame van 75. Krijg ik later op de avond bericht dat ze is overleden. Niet te vatten.

De volgende dag erheen. Met een bos bloemen, op zo'n moment hoop ik dan maar dat ik het juist aanpak. De dame van de bloemenwinkel corrigeerde mij al snel, toen ik vertelde waar het voor was. Met witte rozen en heel veel wit papier werd een mooi bloemstuk gemaakt. Kennelijk goed gedaan, het bloemstuk werd op het bed bij de overledene gelegd. De opbaring gebeurt hier thuis. Toen ik kwam lag ze nog op haar bed onder een kleurrijke deken. Op de deken een mes. Daarvan weet ik de betekenis niet. Ben trouwens niet de de enige die het niet weet. Ik heb het al een paar gevraagd. Ze weten wel dat het hoort, maar waarom .... Onderwijl wordt er een altaar gebouwd waarvoor de kist wordt geplaatst. Als dat gereed is, wordt ze onder begeleding van een Boedistische monnik in de kist geplaatst. Dit gaat allemaal met hulp van buren en vrienden. Daarvoor heb mij toch maar verexcuseerd. Ik weet dan toch niet wat te doen. Het duurt nog wel een dag of vijf tot de begrafenis. Meerdere keren daags komt de monnik gebeden zingen. En volgens mij is er al die tijd gelegenheid tot condoleren. Nu moet ik er nog achter komen, of er nog een speciaal moment is, waarbij ik geacht wordt aanwezig te zijn.

Dit bezoek aan Vietnam loopt niet bepaald zoals gepland, maar toch ben ik blij dat ik er ben.

p.s. Tijdens dit stukje schrijven heb ik een mangoshake, een mokka frappe en een stukje tiramissutaart gehad. De rekening: 83.000 vnd (€3,35).