Uit eten, Vietnamees.

Met een aantal vrienden en bekenden ben ik naar een restaurant geweest, heel mooi gelegen in het deltagebied tussen Hue en de kust. Een Vietnamese die tegenwoordig in Europa woont, is nu hier op familiebezoek en trakteerde.
Het is een echt Vietnamees restaurant en daar bedoel ik deze keer nu eens niet mee, dat het een loods is met plastic kleutermeubilair. De stoelen zijn weliswaar van plastic, maar zijn van een fatsoenlijke hoogte. Het restaurant zelf is een groot, goeddeels overdekt terras aan het water. Het zijn de gerechten, die zijn echt Vietnamees. Alle toeristenrestaurants beweren dat ze Vietnamees eten serveren, maar dat is meestal toch wel een wat verwaterde variant. Echt Vietnamees is de kaart heel uitgebreid, het eten veel gekruider (heter) en het komt anders op tafel. Geen borden met een maaltijd, maar schalen met gerechten. In ons geval onder andere schelpdieren, grote garnalen en kikker. Allemaal erg lekker. Ook wat er bij is, is heel anders. Grote rijstkoeken bij de scheldieren, mayonaise bij de garnalen. En ook een kleine soort reeds uitgelopen uien. Rauw, ook erg lekker met mayonaise.
Er was ook een hele kip besteld, maar dat duurt natuurlijk wel even voor zo'n beest klaar is. Blijkbaar had men ineens haast en moest de kip op tafel. Van binnen was het vlees nog maagdelijk rood. Als ik weiger dat te eten, wordt ik aangekeken of ik zelf halfgaar ben. Als ik er later een op aanspreek, krijg ik mijns inziens een toch wat slap excuus. "Ja, we weten wel dat toeristen hier niet tegen kunnen, maar wij kunnen dat wel verdragen." Nou, dit is wel het land waar mensen doodgaan aan vogelgriep.
Wat ook echt Vietnamees is, is de rommel, zoals de schelpen, op de grond gooien. Je ziet dat wel steeds minder, ze nemen naast de slechte ook wel goede gewoontes over van de toeristen, maar sommigen zijn nog ouderwets. Die gedragen zich in een restaurant net zo als waneer ze ergens op de stoep zitten te eten. Een werkster van mijn hotel was ook in het gezelschap en die maakte er wel een uitzonderlijk zooitje van. Ik heb haar gedreigd, in het vervolg mijn kamer ook zo onder te smeren.
Vandaag was de eerste Formule 1 race van dit seizoen. Met weer een nieuwe Neerlands hoop in bange dagen. Ik dus naar het restaurant, want daar hebben ze HD-TV. Helaas blijkbaar het abonnement niet betaald. Neem contact op met uw provider, dat was alles wat in beeld kwam. Tenminste, dat gok ik dat er in het Vietnamees stond. Dan maar elders kijken. Ook dat ging niet zonder horten of stoten. De start miste ik, omdat de zender gestoord werd en de finish heb ik niet gezien, omdat de stroom uitviel. Dat zijn van die kleine ongemakken die je hier voor lief moet nemen.
Het hotel waar ik verblijf, heeft voor het merendeel buitenlandse gasten. Slechts bij uitzondering verblijven er Vietnamezen. Wat mij betreft gelukkig, moet ik helaas bekennen. Deze week had ik toch een Vietnamese buurman. Ik heb hem niet gezien, maar ik had goed geraden, dat het een Vietnamees is. Echt de hele nacht heeft de TV aangestaan. En niet zachtjes. Net niet zo hard, dat ik er mijn bed voor uit wou komen, maar best geslapen heb ik niet. Gelukkig bleef hij maar een nacht. Ik vraag mij soms wel eens af of er een woord voor overlast in het Vietnamees bestaat. Er wordt hier wel erg veel van de buurman geaccepteerd.
Toen ik vertrok, wist ik wel dat ik de verkiezingen voor de provinciale staten zou missen. Nu kom ik er tot mijn schrik achter, dat ik dan ook de verkiezingen voor de waterschappen mis. Helaas, mijn ticket kan niet worden gewijzigd, dus de reis inkorten zit er niet in. Ik wens jullie veel wijsheid volgende week in het stemhok.