Lapje grond te koop

Vietnam is altijd lawaai. Het verkeer, de mensen, de TV van de buren, maar het kan altijd nog een slag erger. De bouwval van de buren wordt verkocht. De nieuwe eigenaar gooit het tegen de vlakte en bouwt een night-club. Vorige week is deze geopend. Nu kan iedere avond de hele buurt genieten van de indrukwekkende bas-boxen, waarmee de zaak is uitgerust. Dit soms tot ruim na middernacht. Na het feestelijke openingsweekeinde is het niveau een ietsie pietsie verlaagd, maar het is nog steeds zodanig dat de buren zelf geen geluidsinstallatie nodig hebben. Deze week is de politie op een avond langs geweest, maar of het geluidsniveau op de agenda stond is denk ik twijfelachtig. Gisteravond stonden de volumeschuiven zelfs weer extra wijd open.
Voor de club staan ook elke avond de nodige auto's geparkeerd, wat daar verboden is. De grote Toyota 4WD van de vermoedelijke eigenaar staat er dagelijks.
De muziek is van een heerlijk eentonig gehalte, boem, boem, boem, ....

Muziek kan ook heel anders klinken. Af en toe ga ik koffie drinken bij Räu Audiophile. Daar staan een tweetal, waarschijnlijk zelfgebouwde, luidsprekers van een enorm formaat. Deze zijn nog van het ouderwetse één speaker-systeem. Dat kan zonder alle flauwekul van tweeters en subwoofers echte kwaliteit leveren.
Ondanks het enorme formaat van de speakers staat het volume daar altijd op het juiste niveau. Het heet er duidelijk niet voor niets Audiophile.

Deze week ook een keer koffie gedronken bij een zaak aan de rivier. Al 's ochtends voor negen uur stond daar de muziek op het Vietnamese niveau, dus behoorlijk luid. Er was een tiental jongelui aanwezig die duidelijk op dat moment op school hoorden te zijn. Ik zou er zelf niet heen zijn gegaan en naar het café iets verderop zijn gegaan. Maar volgens mijn gezelschap was deze veel beter.
Het uitzicht op de rivier is daar wel erg mooi. Helaas wordt dat wel wat verpest, doordat je daar ook ziet, dat aan de overkant de vuilnis niet wordt opgehaald en de mensen de oever als vuilstort gebruiken. Bij vertrek zag ik dat het café de afwas in de rivier deed. Ik ben niet ziek geworden, maar de volgende keer ga ik toch wel weer op mijn eigen oordeel af.

De stad zelf is best wel behoorlijk schoon. Dagelijks wordt vuilnis opgehaald en de straat geveegd. Zodra je echter maar iets buiten de stad komt wordt dat snel anders. De provincie heeft geen budget om vuil op te halen. Zo te zien ook niet om de wegen een beetje christelijk te onderhouden. Je ziet soms de mensen zelf bezig om de gaten te dichten. Het was mij al wel eens opgevallen dat op bepaalde plekken de straat altijd nat is. De mensen die daar wonen, sproeien de straat, omdat het verkeer anders een continue stofwolk veroorzaakt.

Geld maakt geld. Dat is hier wel extra duidelijk. In dit communistische land viert kapitalisme hoogtij. Tegenover mijn hotel is vandaag een nieuw restaurant geopend. De laatste weken is er hard gewerkt om dit te realiseren. Regelmatig staat er een prachtige Lexus op straat. Ik gok er op dat deze van de eigenaar is. Met een bouwvakkersalaris van twee drie euro per dag lijkt mij een tweedehandse brommer het maximaal haalbare.
Het ziet er erg mooi uit. Er stond nog woning in de klassieke stijl van hier en deze is gelukkig gehandhaafd. Daar zijn er hier nog maar een handvol van. De meeste hebben plaatsgemaakt voor hoogbouw, welke meestal niet is ontworpen door erg begaafde architecten. De woning is gerenoveerd en er is in de zelfde stijl bijgebouwd.
Om de hoek staat ook nog zo'n prachtige woning. Of beter gezegd, het was een prachtige woning. Er heeft een restaurant ingezeten, maar het staat nu al een aantal jaren leeg en verpaupert volkomen. Het ziet er vreselijk desolaat uit en dat op een heel mooie locatie.

Je ziet, dat langzaam maar zeker alle kleine winkeltjes op de betere locaties verdwijnen. Met grondprijzen van ruim drie jaarsalarissen per vierkante meter hebben zij als huurder geen schijn van kans. Als je eigenaar van de grond bent en je krijgt zo’n bod, dan moet je wel heel erg weinig om geld geven, als je dat weigert. Als het wordt verkocht kunnen de huidige huurders vertrekken. Die mogen dan proberen, in een achterafstraatje weer een nieuw bedrijfje van de grond te tillen.

Als een van jullie nu ook kansen denkt te zien in Vietnam, er is hier nog een lapje grond te koop. Op een a-locatie, drieduizend euro per vierkante meter. Er staat ook nog een mooi huis op, maar volgens mij krijg je die er op de koop bij.
Je moet natuurlijk nog wel wat geld overhouden om er op te bouwen. Of liever de woning te restaureren, die is zeker de moeite waard. En de grond mag dan duur zijn, de bouwvakker is dat, zoals al gemeld, niet.