Tet, het jaar van de Draak

Afgelopen week was het nieuwjaar, Tet, in Vietnam. Het jaar van de draak is begonnen. Dit is een feest dat in eerste instantie met de familie wordt gevierd. Het heeft ook veel meer betekenis dan oud en nieuw bij ons. Het is bedanken voor het oude jaar, gedenken van overledenen en het verzoeken om een goed nieuw jaar. Het gaat dan ook gepaard met de nodige offers. Ook is het geven van geschenken belangrijk. Het krijgen van geluksgeld. Wat kleingeld in een kleine rode envelop. Graag een dollarbiljet, die zit dan de rest van het jaar in de portemonnee. Het hoort symbolisch te zijn, maar zeker aan de naaste familie worden ook grotere bedragen gegeven. Ook van de werkgever wordt wel wat verwacht.
De doorgaans zo beleefde Vietnamees zet op dit gebied alle schroom wel overboord. Er wordt openlijk om zo'n envelop gebietst. Het spreekwoord "kinderen die vragen, worden overgeslagen" kennen ze duidelijk niet.

Het land komt ook zo goed als volledig tot stilstand. Op nieuwjaarsochtend is het onwezenlijk rustig, de gebruikelijke mierenhoop is er niet. In de toeristenwijk zijn de meeste restaurants wel open, maar op de supermarktjes na, die toch enkel voor toeristen zijn, zijn alle andere winkels dicht. Een enkele zaak gaat de volgende dag weer open, maar sommige blijven zelfs de hele week dicht.
De Vietnamees die je ziet, zit gekleed in zijn nette kostuum op de scooter, onderweg naar de familie.

Tijdens oud en nieuw ben ik in Nha Trang. Het nieuwjaar werd hier ingeluid met een vuurwerk vlak voor de kust. Op het strand hebben de mensen zich al ruim voor twaalf uur verzameld. Dekentje en picknickmand, of je koopt bij een van de vele verkopers wat fruit of te drinken.

Op oudejaarsavond begint het tromgeroffel van de diverse drakendansersgroepen. Ze worden ingehuurd om met veel kabaal de boze geesten (neem ik aan) te verjagen en zodoende het nieuwe jaar goed te beginnen. Een van de grote toeristenkroegen heeft ze ook ingehuurd. Hier is het denk ik meer iets om de klanten te vermaken dan een daadwerkelijk geloof. Nog dagen lang rijden ze op kleine vrachtautotjes door de straten.

Het huis of bedrijf wordt meestal ook opgesierd met bloemen. Grote potten met gele asters of een boompje, een soort prunus, ook met gele bloemen. Een van de kroegen heeft een dergelijk boompje het hele jaar op het terras. Ik heb al een paar keer gezien dat de eigenaar deze met veel zorg omringt, zodat deze er weer mooi bijstaat tijdens Tet. Dit jaar viel Tet echter erg vroeg. Het was net niet gelukt. Vol in de knop, maar deze begonnen pas de dag na Tet uit te komen. Het boompje was daarom opgesierd met papieren bloemen.

Ook als toerist is het aan te raden rekening te houden met Tet. Kun je normaal gesproken wel een ticket krijgen voor de toeristenbus van morgen, of uiterlijk overmorgen, in deze week moet je echt al wel een week van te voren zijn. Het ticket is ook twee keer zo duur als normaal. Hetzelfde geldt voor vliegtickets. Nog maar een paar jaar geleden reedt de trein zelfs helemaal niet gedurende drie dagen.
De geldautomaten van de Vietcom Bank zijn leeg en niemand komt ze vullen. Gelukkig zijn er tegenwoordig ook banken met wat meer commercieel inzicht en valt er dus nog wel een machine met geld te vinden.

Ook de hotels in Nha Trang verdubbelen de prijzen. Als goede Nederlander ben ik toen natuurlijk bij andere hotels gaan vragen naar de prijs, maar ze deden het allemaal. Ik ben trouwens desondanks verhuisd. Daar kon ik een kamer krijgen met een groot terras voor de kamer. Het uitzicht is niet alles, de gevels van andere hotels, maar het is heerlijk zitten daar. Zeker ook midden in de nacht. Een goed stukje muziek er gratis bij van de beach club die op 200 meter afstand zit. Op deze afstand klinkt het prima, maar ik zou niet graag in de club zijn.
Het hotel is heel erg netjes, maar wel wat oud. De deur naar de badkamer is niet op (Westerse) toeristenhoogte. Ik heb een keer flink de kop gestoten. Ook maar twee stopcontacten en niet bepaald op handige plaatsen. Mijn telefoon lag 's nachts naast mij in bed op de lader.

In Nha Trang werden ook diverse activiteiten georganiseerd. Ik heb een levend Kung Fu schaakspel gezien. Twee spelers op een verhoging tegenover elkaar, met daartussen een speelveld met lijnen dat was uitgezet op de strandboulevard. Als er een stuk werd geslagen ging dit met Kung Fu. Zie de video. De geslagen/verslagen speler bleef daarna dodelijk getroffen liggen en diende door helpers van het veld te worden gedragen. Gelukkig herstelden ze allemaal miraculeus zodra ze van het veld af waren. Aan de kant was een bord waarop het spel werd bijgehouden en iemand die deskundig commentaar op de positie gaf. Tenminste ik neem aan deskundig, mijn Vietnamees liet mij wat in de steek.

Op vrijdag ben ik met de dus extra dure bus naar Hue vertrokken. Het vertrek liep wat vertraging op. Drie man met grote sleutels en natuurlijk een hamer waren bezig met de ophanging van het voorwiel. Na het vertrek nog meer vertraging. Doordat de boulevard vanwege de activiteiten was afgesloten, moest de bus zich door de stad wurmen. Desondanks kwamen we de volgende ochtend volgens schema aan. Ik denk dat het tussen de steden veel rustiger dan normaal was. Weinig vrachtauto's, die normaal de boel aardig ophouden. Ook had ik een geweldige chauffeur. Volgens mij heeft hij tijdens de hele rit maar een keer op de claxon gedrukt. Ik heb de hele reis geslapen. Dat was mij op zo'n bus nog niet eerder gelukt.