Bruiloften en andere feestjes.

Trouwen doe je in Vietnam niet zo maar op een willekeurige datum. Daarvoor ga je naar iemand toe, die een goede dag voor je uitzoekt. Hoe dit wordt bepaald, dat weet ik niet, maar het is nu kennelijk een goede tijd om te trouwen.
In de straat van mijn hotel zit een grote luxe feestzaal, waar nu dagelijks minstens één bruiloft is. Toen ik hier in het afgelopen najaar verbleef, was daar zo goed als niets te doen. Nu lijkt mij trouwen in het voorjaar ook wel leuker dan in de regentijd en wellicht heeft het daar ook wel wat mee te maken.
Deze zaal is denk ik wel een van de duurdere, er komen regelmatig de nodige gasten met de auto. Echter er is maar beperkt ruimte voor deze auto's. Er is wel een parkeerkelder onder de zaal, maar daar worden alle scooters geparkeerd. De auto's dienen een plekje te vinden op het voorterrein van het hotel (de zelfde eigenaar) aan de overkant. Dit gaat gepaard met de nodige heisa. Ik mag graag vanaf mijn balkon kijken naar het gepruts. Parkeren is vast geen onderddeel van het rijexamen. Waar ik mijn auto in een keer zonder moeite zou insteken, zijn ze zelfs met de hulp van hotelpersoneel, die aanwijzingen geeft, nauwelijks in staat te parkeren. Als ze vertrekken is het nog veel leuker, allemaal tegelijk en dan staat er meestal hier in de straat ook nog een grote toeristenbus reizigers in te laden. Nog een bus die er langs wil en daarachter een ongeduldige taxi. Die laatste komt dan vast wel op het idee, dat het sneller gaat als hij de claxon laat klinken.

Gelijk al een paar dagen na mijn aankomst hier had ik al naar een bruiloft gekund. Aangezien ik er niet was toen de uitnodigingen werden uitgedeeld (worden altijd persoonlijk gebracht, nooit per post), kreeg ik pas de avond te voren een uitnodiging. En de bruiloft was niet hier in de straat, maar op een uur rijden buiten de stad. Ik kon het enthousiasme niet opbrengen en heb maar heel beleefd mij verexcuseerd.

Afgelopen week ben ik wel naar een bruiloft geweest. Die was weliswaar ook niet hier in de straat, maar wel in de stad. De bruid is receptioniste in mijn hotel. Na afloop van deze bruiloft werd ik door de bruidegom, die ik nog nooit eerder had ontmoet, bedankt voor mijn komst. Ik had het al wel eens eerder gehoord, maar hij vertelde het mij echt letterlijk, dat hij blij was met de komst van buitenlanders (er waren er nog drie) op het feest, dat bracht geluk. Ik was ook blij, het was een gezellig feest. Nu voel ik gelijk wat schuldig, dat ik niet naar de eerste bruiloft ben geweest.

Deze week had ik ook nog een ander feest. De verjaardag van een overledene. Dat was een feest van een heel andere orde. En dan bedoel ik niet de aanleiding. Het was een ordinaire zuippartij. Alhoewel niet helemaal ongebruikelijk, meestal gaat dat toch wel wat decenter, maar wellicht hield de overledene ook wel van een stevig biertje. In Nederland ben je snel vergeten, maar hier worden overledenen nog lang in ere gehouden.

Ik ben ook nog naar een oudejaarsfeestje geweest. (In januari al, maar ik was er nog niet aan toegekomen er over te schrijven.) Bij mensen thuis, lekker eten en drinken en karaoke. De karaoke-installatie kun je hier bestellen als een pizza. Achter op de brommer wordt een grote geluidsbox bij je thuisbezorgd. Was trouwens een goede installatie. Ik weet niet of het mogelijk is, maar volgens mij kon dat ding de zang corrigeren, het klonk allemaal wel verdacht goed.