Hue is niet saai.

Vorige week maakte ik melding van een internetter die Hue maar saai vindt. Ik heb toen verzuimd om te vertellen waarom ik het niet saai vind. Nu schrijf ik hier elke week over, maar dit is wellicht een goed moment om in herhaling te treden.

Vietnam is uberhaubt nooit saai. Het is letterlijk en figuurlijk vreselijk kleurrijk. Het is een en al bedrijvigheid. Als je hier voor het eerst komt, noem je het chaos. Na enige gewenning zie je het als prettig gestoord.
Vietnam is een land dat zich razendsnel ontwikkeld. In de 17 jaar dat ik hier kom, heb ik veel zien veranderen. Niet alles, maar veel ten goede. Het belangrijkste positieve is dat het gros van de Vietnamezen een hogere welvaart hebben bereikt. Grote bedrijven hebben zich hier gevestigd. De kans dat je iets in huis hebt, dat "made in Vietnam" is, is tegenwoordig redelijk groot.
Toch is het merendeel van de bedrijfjes nog erg kleinschalig. Als iets stuk is, kun je het hier nog wel ergens betaalbaar laten repareren. Een kleermaker, de meubelmaker, een reparateur van ventilators (hier een eerste levensbehoefte), de verchroomer, de altaarmaker, de reviseur van vrachtwagenassen, de lijst is eindeloos. Omdat hier in de tropen alles open is, kun je het allemaal zien. Heel vaak ook gebeurt het op de stoep. Winkels zetten zoveel mogelijk van hun handel, zover als de politie het tenminste toelaat, buiten. De markt neemt zo ongeveer de hele straat in beslag. De fietsenmaker verft een frame met een spuitbus op straat. Daar dien je wel met een grote bocht omheen te lopen, wil je niet ook geverfd worden. Hier in de buurt zit een garage die autobanden repareert. Nou ja garage, het is niet eens mogelijk ook maar één auto binnen te zetten. Gewoon aan de straatkant (van een drukke straat), gaat de auto op de krik. En dan natuurlijk ook nog de mobiele straathandel, die vaak erg stationair is. Niet te vergeten de instant-horeca. Soms complete restaurants die zich ergens op de stoep installeren. Maar ook een dame met thuis gebrouwen koffie in een hergebruikte pet-fles en een koelbox met ijs. Niet moeilijk te raden, ze verkoopt ijskoffie, die je dan kunt opdrinken op een kleuterkrukje, welke ze ook heeft meegebracht. Maar het is niet altijd zo duidelijk wat ze verkopen. Nu na al die jaren, heb ik soms nog geen enkel idee.
Ik kan mij er nog steeds mee vermaken door gewoon om mij heen te kijken. Dat verveelt nooit.

Waarom nu uitgerekend Hue. Dat ik hier ben terechtgekomen is toeval, maar het is weloverogen dat ik niet naar een andere plaats ben gegaan. Ho Chi Minh Stad (Saigon) is erg leuk om een paar avonden te stappen, maar verder veel te groot en veel en veel te druk (10 miljoen inwoners). Hanoi is mooier dan Hue, maar ook veel te groot en druk. Hue is met 350.000 inwoners een stad die groot genoeg is, om toch van alles in ieder geval wel iets te hebben. Tegelijkertijd blijft het hier leefbaar. In een kwartier fiets ik hier tussen de rijstvelden, nog een kwartier verder en ik zit in de bossen en de heuvels. Ook het strand is niet ver weg, een uur met de fiets.
Ik voelde mij in Hue ook vrij snel thuis. Maar dat is natuurlijk wel wat subjectief. De Vietnamees is over het algemeen vriendelijk en gastvrij, maar hier had ik al snel vrienden.
Hue is een stad die nog zit tussen het oude en nieuwe Vietnam. Het nieuwe, moderne Hue is natuurlijk prettig voor de inwoners (ook voor mij, ik vind de (3!) grote supermarkten een zegen), maar daarvoor komen de toeristen niet. Die komen voornamelijk naar Hue, vanwege de rijke historie. Tussen 1800 en 1945 was het de residentie van de keizers. Het oude gedeelte van de stad is nog steeds ommuurt, zo'n 2 bij 2 kilometer. Daarbinnen vindt je de zogenaamde verboden stad. Een complex van paleizen, tempels en tuinen waar de keizerlijke familie woonde. Ook dit is geheel ommuurd, 400 bij 400 meter. In de omgeving van Hue zijn imposante graftombes te vinden, die de keizers bij leven voor zichzelf lieten bouwen.
De meeste toeristen die een rondreis door Vietnam maken, hebben Hue daarom ook op het lijstje staan. Enkel gunnen ze zich meestal veel te weinig tijd. Alles moet in een dag worden gezien. Nou, dat is dan flink hollen geblazen. Een standaard trip is met de boot over de rivier naar het paleis en een belangrijke pagode, een bezoek aan twee keizerlijke graftombes en dan terug met de bus, met dan tussendoor ook nog een bezoek aan wierrookstokjesmakers en hoedenvlechters. Je hebt dan wel in een dag alles gezien, tegelijk heb je ook helemaal niets gezien, daarvoor had je geen tijd. En zelfs dan nog, dan heb je enkel de zogenaamde toeristische hoogtepunten gehad. Ik kan je gemakkelijk een aantal weken meenemen en je elke dag wat anders laten zien wat ook de moeite waard is.
Dat ze zo kort blijven, komt ook weer door de reisgidsen. Die geven aan, dat je Hue in een dag (twee nachten) kan doen. Die zelfde gidsen adviseren om voor Hoi An drie dagen uit te trekken, want daar zie je het "authentieke" Vietnam. Wat er zo authentiek is aan kleermakers en lampionwinkels ontgaat mij wat. Ze hebben er wel een aantal oude huizen die mooi gerestaureerd zijn en die je van binnen mag bekijken, maar die heb je in een halve dag wel gezien en dan moet je het nog rustig aan doen ook. Als je het authentieke Vietnam wilt zien, dan kun je veel beter een aantal dagen gaan dwalen door het oude centrum van Hanoi.
Hoi An is het Vietnamese Volendam. Er zijn daar meer toeristen dan Vietnamezen. Nu wil ik niet afgeven op Hoi An, dat zou niet terecht zijn. (In Hue kan ik dezelfde oude huizen vinden, maar hier staan ze op instorten.) Het is meer dat ik denk, dat daarmee andere plaatsen in Vietnam te kort worden gedaan. Het is zoals ik vorige week schreef, door de reisgidsen is het de place to be en doordat iedereen er dus heen gaat, gaat iedereen er dus heen en raden de reisgidsen het weer aan. En dan komt iedereen thuis met dezelfde foto's.

Naast de historie en de mooie omgeving is het verder ook goed toeven in Hue. 's Avonds zijn er genoeg bars en restaurants waar je heen kunt. Daarnaast is Hue groot genoeg en komen er genoeg toeristen om ook Westers vermaak te hebben. Het is zeker geen Ho Chi Minh Stad, maar dat is dan ook de buitencategorie.
Wil je het nu eens echt authentiek Vietnamees houden, kun je naar de karaoke. Die zijn er te kust en te keur. Wil je het wat rustiger, kun je 's avonds een wandeling over de rivierboulevard maken, waar zich vanzelfsprekend de nodige handelaren hebben geinstalleerd.
Nog een echt heel goede reden om naar Hue te gaan, Hue heeft de beste keuken van Vietnam, een erfenis van de keizerlijke tijd. De keizers waren kennelijk liefhebbers van goed tafelen. Overal in Vietnam vind je restaurants die de specialiteiten van Hue op het menu hebben.