Uit eten

Net als andere jaren heb ik ook deze keer weer een nieuwe fiets gekocht. Dat is per saldo goedkoper, dan er een huren. Daarvoor ga ik naar een straat waar meerdere fietsenhandelaren vlak bij elkaar zitten. Overal naar binnen en naar de prijzen vragen. De voorgaande paar jaar kostte de fiets mij zo'n zestig, zeventig euro. Als het zo goedkoop is, dan kun je natuurlijk ook niet al te veel kwaliteit verwachten. Ik heb echter al wel geleerd, om te kijken, of het niet al te goedkope rommel is. Dat niet alles er al afvalt net voorbij de eerste bocht. Trouwens een echt dure fiets is hier in Hue niet te koop. Als ik de mensen vertel, dat mijn fiets in Nederland meer dan duizend euro heeft gekost, kunnen ze zich daar helemaal niets bij voorstellen.
Bij de goedkoopste fietsen, kon ik echter helemaal niets fatsoenlijks vinden. Dus noodgedwongen maar eens extra in de bus geblazen. 85 euro kostte de fiets.

De extra investering blijkt wel de moeite waard. Er is nog niets kapot en zelfs na zeven weken zit er nog geen roest op. Enkel dan op de extra lange zadelpen die ik later heb aangeschaft. Die roestte al na een dag.
Ik had ook willen melden, dat ik zelfs de banden nog niet heb hoeven op te pompen. Helaas kreeg ik deze week een lekke band. En dat kon de fiets niet helpen. Dat kwam door de lage kwaliteit van de wegen hier. Vooral wat buitenaf, vol met knipgaten.
De lekke band kreeg ik natuurlijk, uitgerekend tijdens een hoosbui. De dichtst bijzijnde beschutting lag een paar honderd meter verderop. Maar dat was dan wel het zeiltje waaronder een fietsenmaker zich had geinstalleerd.
De fiets is ook nog voorzien van aantal luxes. Zoals de verlichting die heb meegebracht uit Nederland. Dit naast een fietscomputer van de Aldi en een grote ding-dong-bel van de Hema. Kan ik in het claxon-geweld hier tenminste een beetje meekomen.

Het is in Vietnam vrij gebruikelijk om buiten de deur te eten. Het zal nauwelijks duurder zijn dan zelf maken. Een goed met vlees gevulde bamisoep, bun, is met een prijs van zeventig cent al een luxe artikel. Voor de helft heb je ook al soep. Daarnaast is uit eten ook vrij praktisch. De keuken thuis is vaak minimaal en een koelkast ontbreekt over het algemeen. Dan heb je hier ook nog veel jongelui, die uit de dorpen komen en hier werken en wonen in kamertje ongeveer zo groot als de helft van mijn hotelkamer.
Je hoeft ook helemaal niet ver om wat te eten te krijgen. Rond etenstijd heeft zich vast wel ergens in de buurt een dame geïnstalleerd met een grote pan soep en iets verderop staat een karretje waar je belegde broodjes kunt krijgen.
Voor mijn ontbijt ga ik met enige regelmaat naar een "restaurant" dat onder een groot afdak is "gevestigd" op een braak liggend terrein. Het is behoorlijk groot en druk. Zeker wel vijftig zitplaatsen (krukje). Een heel laag krukje aan een heel laag tafeltje. Mijn knieën steken ruim boven het tafeltje uit. Probeer dan maar eens de bamislierten met behulp van stokjes zonder op je kleren te knoeien uit de soep te krijgen. Het is wel de moeite waard. Bamisoep met een flink stuk vlees er in. Met bot en al. Ook dat haal je dan met de stokjes uit de soep en probeer je het vlees er af te kluiven, terwijl je het met de stokjes vasthoud. Dat moet je dan zeker niet per ongeluk weer in de soep laten vallen, wil je de broek nog een beetje schoonhouden.

Het is een beetje een tref wat ik in de soep vind. Varkens- of rundvlees bestellen lukt mij nog wel, maar aangeven welk stuk van het beest gaat toch wel te ver. Het kan varieren van een stuk poot tot een karbonade. De ene keer heb ik meer geluk dan de andere. Ik moet toch eens opletten of het scheelt bij welke van de dames ik bestel. De laatste keer had ik een mooie karbonade en een prima stuk lever. De andere dag speklap, gehaktbal en een stuk lever. Ik lust graag lever, maar enkel als het goed is klaar gemaakt en dat is in Nederland lang niet altijd het geval. In dit "restaurant" heb ik er echter nog nooit klachten over gehad.

Vanochtend ben ik naar een nieuw restaurant geweest. De bun koste hier geen zeventig cent, maar de helft meer. Maar het is dan wel een echt restaurant, met echte tafels en stoelen. Ik vond de soep niet beter smaken, maar ik zat wel een stuk gemakkelijker.